| Trainingskamp Brugge | zo 21 jan 2007 | ||
| door : Joris Pijs | |||
| Samen met Dennis Beemsterboer roei ik in de lichte twee zonder stuurman. Dag in dag uit, week in week uit. Vorig jaar zijn we eigenlijk voor de afwisseling eens met elkaar gaan roeien, en omdat dat goed ging en perspectief bood, zijn we samen verder gegaan. Dit heeft geleid tot het winnen van verschillende nationale en internationale wedstrijden en het behalen van een derde plaats bij de Nationale Kampioenschappen. We hadden als doel om onszelf in the picture te roeien bij de roeibond, en zo in de nationale lichte WK-acht te komen. Dat is niet gelukt. Wel ben ik in de nationale lichte vier naar de WK onder 23 jaar geweest. Dennis heeft via een alternatieve route deelname aan de Wereldbekerwedstrijd in Luzern bedongen. Hij was al te oud om samen met mij naar het WK onder 23 jaar te gaan. Waar we vorig jaar pas vanaf maart veel samen zijn gaan roeien, zijn we dit jaar al vanaf augustus samen bezig. Roeien in een tweezonder is een erg precieze en technische bezigheid, waarbij je heel perfectionistisch bezig bent om exact hetzelfde te doen. Omdat we vorig jaar al veel beter samen zijn gaan roeien, we die lijn door hebben weten te zetten, en we nu beter getraind en sterker zijn dan vorig jaar, gaat het op dit moment erg goed. We beogen komend seizoen een stuk sneller te zijn dan vorig seizoen, en daardoor allebei een uitzending naar de WK te behalen. Samen met onze vaste coach, Gerrit de Jong, hebben we besloten in januari van dit jaar een week in Brugge op trainingskamp te gaan. We hebben een auto en een botenwagen geleend, en na overleg met de wedstrijdcommissaris en de talentfondscommissie, zijn we vertrokken. Als je op trainingskamp bent, hoef je alleen maar aan roeien te denken. Geen studiestress, geen rekeningen die betaald moeten worden, boodschappen die moeten worden gedaan, alleen maar roeien en daarvan uitrusten. We hebben alle dagen twee keer getraind. Veel van die trainingen heeft onze coach vanuit een motorboot gefilmd. Bovendien bood het coachen vanuit de motorboot hem de mogelijkheid het roeien eens vanuit een andere hoek te bekijken. Normaal gesproken coacht hij vanaf de fiets, en zie je het roeien dus vooral vanaf de zijkant. Omdat Gyas zelf geen motorboot heeft, ben je in Groningen niet zo goed in staat om video-opnames te maken. In Brugge hebben we wel gemerkt hoe prettig het is om jezelf te kunnen zien, om echt te begrijpen wat je goed en fout doet. Normaal gesproken weet je alleen hoe je iets voelt, hoe Gerrit het omschrijft, en wat hij anders wil zien. Wanneer zijn uitleg met videobeelden wordt ondersteund, wordt alles veel sneller duidelijk. Omdat je in zo’n week dag en nacht samen bent, ben je ook buiten de trainingen veel aan het denken, overleggen en filosoferen over het roeien. De roeibeweging is een soort cyclus, waarin de uitvoer van bepaalde punten sterk samenhangt met de uitvoer van de stap ervoor. Daardoor kun je een bepaalde fout aanpakken door te kijken wat er in de stap ervoor verkeerd gaat. We hebben avonden lang gekeken naar tv-opnames van wereldkampioenschappen, om vertraagd afgespeeld te kijken hoe de absolute wereldtop bepaalde bewegingen maakt, en dingen doet. De lichte Denen, de zware Australische wereldkampioenen en onze eigen opnames van die dag ter vergelijking hebben eindeloos de revue gepasseerd. In die week trainen hebben we veel technische progressie geboekt, en is het ritme van de roeihaal beter geworden. We hebben er echt veel aan gehad. Doordat het talentfonds de overnachtingen in de jeugdherberg, de benzinekosten, en de huur van de motorboot voor ons betaald heeft, konden we ons deze week zonder twijfelen veroorloven. Daarmee heeft het talentfonds een wezenlijke bijdrage geleverd aan onze voorbereiding op het komende seizoen. | |||
 |  | |||||