Na een paar potten op de Holland Beker te hebben gevaren, zijn wij zondagnacht afgereisd naar Rusland voor de volgende opgave. Het afgelopen weekend gaf ons wat meer vertrouwen in wat we kunnen, dus met veel zin in hard varen zijn we vertrokken. Om half 4 's nachts ben ik uit Amsterdam vertrokken, vanaf Düsseldorf vlogen wij naar Moskou en door naar Kazan. De organisatie van dit massale evenement had een hele ontvangst geregeld, zowel in Moskou als later ook in Kazan. We zijn hier op 'uitnodiging' van de Universiade en hebben dus soort 'all access' kaarten om onze nek hangen. Hiermee gaan er op ieder vliegveld nieuwe rijen voor ons open, word je gemakkelijk door alle doaune geloodst, loopt er iemand achter je aan die telkens je bagage voor je wil rond rijden en worden we in Kazan door chauffeurs rondgereden.

We verblijven hier in een soort Olympisch dorp, het universiade dorp. Na door 2 ringen security en scan poortjes gereden/gelopen te zijn kunnen we dan eindelijk plaats nemen in onze kamers. We hebben als Nederlandse equipe (ja, naast 14 roeiers zijn er ook 4 atleten en een schermer...) onze eigen vleugel/verdieping. (Grotere equipes bezetten soms hele gebouwen). Er is een grote eetzaal in het midden van het dorp, daar kunnen wij tussen 5 uur 's morgens en 2 uur 's nachts eindeloos eten.

Gelukkig zijn we daarom niet hier naar toe afgereisd, die wedstrijd winnen we namelijk niet van de enorme grote basketballers en andere atleten uit andere landen die we hier tegenkomen.

We zijn hier om hard te roeien, mee te nemen wat we afgelopen weekend hebben geleerd en om zaterdag een goede pot varen. Er zijn wat terugtrekkingen (valse inschrijvingen) dus hebben we zaterdag een race for lanes met 6 boten, de finale is maandag morgen (ergens tussen 8 en half 10 live op Eurosport in NL). De boot is eindelijk goed gesteld, we varen nagenoeg in het zelfde model als waar we in Nederland in trainden, alleen hebben we een ander merk stokken erbij, die wat minder stijf zijn en een ander vorm blad hebben maar ze beginnen te wennen.

De baan is een waterplas vlak bij het dorp, met aan een kant een grote tribune op een eiland en aan de andere kant industrie. Het schept een beetje het idee dat je liever niet wil zwemmen in dit water, al lijkt het best schoon.

Verder is de eerste doping controle al weer geweest, zijn buitenlanders dol op de kleur oranje en begint een leger aan kleine Russen die je met alles willen helpen al bijna irritant te worden.

Ik ga nu verder met nog 2 dagen voorbereiden op de race van zaterdag, er volgt later nog wel en update!

Iedereen alvast veel succes toegewenst op de NSRF!