Waar ik normaal altijd weer heel graag thuis ben en het thuisgevoel mis op de vele plekken waar ik kom, heb ik dat notabene in Belgrado wel.

Anderen ergeren zich aan kleine bedden, versleten bussen en niet super eten in hotel. Ik heb daar compleet geen last van. Ik lig met een glimlach te slapen op mijn matrasje op de grond. Het voelt goed hier.

Denk dat het komt omdat ik goede herinneringen aan deze baan heb. 9 jaar geleden won ik hier in de skiff een bronzen medaille op de WK onder 23 jaar. Mijn enige internationale medaille tot nu toe. Juist nu hier 9 jaar later weer een wedstrijd gehouden wordt zit ik in een boot die dat weer moet kunnen.

Ons nieuwe oranje racemonster hebben we nog in NL achter gelaten. Dus die bonus hebben we nog voor de volgende wereldbeker. Ik heb er zin an. Vertrouwen is er, gevoel goed. So LET'S GO!!!!!

Ps Nanne gaat het gewoon regelen