Ik doe Paul maar even na bij het kiezen van een titel, terwijl ik nog steeds aan het bekomen ben van het bericht dat ik met mijn GoudGele skiff naar Banyoles mag!

Vorige week was er een van veel onduidelijkheid en onzekerheid over wie en wat er nou naar de World Cup zou gaan en volop testen van allerlei dubbelviercombi’s. Niet alles ging even lekker en zeker van mijn plekje was ik dan ook zeker niet aangezien de slagplekken al vergeven waren en er dus maar twee vrije plekjes om te racen waren.

De optie van een skiff was mij al weleens met een grapje verteld (niet door de coaches overigens), maar serieus nam ik dat zeker niet. Tot er op de laatste racedag (die al op zaterdag had moeten zijn, maar ze waren er uiteraard nog niet uit..), zondag dus gezegd werd dat het verschil tussen mij en Claudia er niet was en dat we dus allebei gingen.. maar ik dan wel in de skiff. Mijn eerste reactie was redelijk vergelijkbaar met het winnen van het NK, hard lachen! En eigenlijk kan ik dat nog steeds wel. Af en toe komt er even een angstmomentje als ik denk aan de reuzen van vrouwen die er op zo’n wedstrijd aan de start liggen. Maar ik heb besloten dat ik dit eigenlijk supergaaf vind en er gewoon heel veel ervaring mee ga opdoen!

Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder en is de spanning van de afgelopen tijd er een beetje af, nu nog vier laatste dagen hard trainen dus, van het nog steeds mooie weer genieten en zorgen dat ik op en top voorbereid in mijn EENTJE op mijn EERSTE World Cup kom!!