Paul Drewes

Al jaren hoort Paul Drewes thuis in het rijtje van de Gyas Toppers thuis.

Paul is nu 26 jaar en stapte in 1998 voor het eerst in de roeiboot. Toentertijd deed hij dat bij de vereniging Neptunes in Delfzijl. Het hoogtepunt van het eerste jaar was het roeien van de Elfstedentocht. ‘Ik kreeg toen de drive om harder en beter te gaan roeien en dat kon niet in Delfzijl.' Betere coaches en materiaal vond hij bij De Hunze in Groningen. Daar beleefde hij een goed seizoen met twee mooie resultaten op de NK: zevende in de skiff en derde in de dubbeltwee.

Met deze successen op zak begon in 2000 het studentenleven én het lidmaatschap bij Gyas. ‘Mijn eerste twee jaren waren een teleurstelling.' De lichte vier zonder, waarin hij in zijn eerste jaar roeide, werd slecht gecoacht . Paul is hier duidelijk over: ‘Daardoor roeide het als een krant.' In zijn tweede jaar probeerde hij het in een skiff, met Hessel van der Valk als coach. Een valpartij tijdens een skivakantie middenin het jaar gooide helaas roet in het eten. Skiën tijdens het roeiseizoen: ‘Sindsdien nooit weer.'

2003 werd het eerste succesvolle roei-jaar. ‘Zes blikken, waarvan vier op de twee kilometer, brachten mij waar ik heen wou.' Het jaar daarop kroop Paul met Wim Bakker in de boot. Hun doel was een uitzending naar een internationale wedstrijd en die kwam er: een uitzending naar Poznan, om te roeien op het WK onder de 23. 2005 werd mede door nieuwe coach Anton Wolthuis een nog succesvoller seizoen voor de twee lichte heren. Paul en Wim kregen de kans hun eerste Wereldbekerwedstrijd te roeien.

Er ging een nieuwe wereld voor ze open. ‘Het Mickey Mouse gebeuren liet ik achter me.' Om nog beter en harder te roeien, verhuisde Paul eind 2005 naar Amsterdam. De dagelijkse trainingen op de Bosbaan leverden hem in 2006 een plekje op in ‘de echte lichte boot': de lichte vier zonder stuurman. Met deze stap begon het roeien met rood-wit-blauwe bladen in het oranje pakje. Het ‘bij de bond roeien' klinkt idyllisch, maar volgens Paul is dat het niet. Allereerst mis je een gezellig Bootenhuys zoals op Gyas. Verder is het heel hard trainen en selecteren om er maar bij te blijven. ‘Daarbij moet je je natuurlijk iedere dag verbeteren, anders word je eruit gekickt.' In 2007 gebeurde dat, maar won hij vrij snel zijn plekje in de vier terug.

Dit jaar gebeurde het nog eens. Paul werd uitgeselecteerd voor de vier, maar gaf niet op. Door hard te roeien in de twee plaatste zijn coach hem weer in de vier en kreeg hij daarmee het ticket naar de Olympische Spelen in Peking.

Als je deze hele carrière zo leest, zou je haast vergeten dat dit ook zijn studentenjaren zijn. Op Gyas heeft hij in zijn vrije tijd nog het één en ander betekend voor de bouwcommissie, maar dit stopte uiteraard na zijn verhuizing naar Amsterdam. Momenteel is hij betrokken bij de eerstejaarsachten. ‘Net als Jan-Willem en Rogier kan ik iets betekenen voor de eerstejaarsroeiers en de coaches.'

Over zijn studie Bouwkunde is hij kort. ‘Nog steeds niet af, alhoewel dat dit jaar wel gaat gebeuren.' En daarna? ‘Het wordt tijd om geld te verdienen.' Paul leeft nu maandelijks van €1100,- en ook al lijkt dat heilig naast de studiefinanciering, het mag van hem wel wat meer zijn, want door alle roeiuitgaven blijft er weinig over. Plots helemaal stoppen met roeien kan natuurlijk niet. Zijn hele lichaam is ‘getuned' op het roeien, alleen al het vetpercentage van vier procent. ‘Ik wil na de Olympische Spelen daarom eerst een parttimebaan gaan zoeken waarmee ik topsport en werk kan combineren.'