Per abuis is in de nieuwe Gyazette voor de tweede keer het Waldorf stukje van de oktober Gyazette geplaatst. Daarvoor onze excuses. De december editie van Waldorf willen we jullie echter niet onthouden!

De Gyazette redactie


Toen de neanderthalers nog op mammoeten jaagden was er af en toe gebrek aan voedsel. Je kan je voorstellen dat er dan om de kluifjes wordt gevochten. Maar de mensheid werd steeds handiger om de omgeving naar zijn hand te zetten en andere zaken dan voedsel werden ook belangrijk. Zoals sociale interactie van waaruit kunstuitingen ontstonden. Echter de mens werd nog handiger, raakte verveeld, en zowel sociale interactie als de kunsten werden decadent. Zo wordt er tegenwoordig niet om, maar met het voedsel gevochten. Gaargekookte kluiven zijn echter niet heel effectief om een neanderthaler mee om te leggen. Een klap hiermee gaat geen hersenschade opleveren. Het wordt alleen maar een bende. Echter de geslagene bezorgt zichzelf de beoogde hersenschade wel door zich vol te gieten met alcohol.
Voor wat betreft de kunsten, neem nou een populair iemand als Bon Jovi; Die zingt ",and I will love you till the end of times" en wel op een rauwe manier en een intonatie zoals Rocky tegen zijn aartsvijand gromt "I'm gonna tear out your guts." Wat meneer Jovi natuurlijk niet erg geloofwaardig maakt. Tenzij hij doet aan hardcore SM. Voor zijn grote liefde is dan waarschijnlijk "the end of times" dichterbij dan het eerste ochtendgloren.
Of neem de toneeldirectie. Op een zondagochtend liggen zij met z'n allen ziek brak en misselijk te beweren dat het een mooi feestje was. Met duidelijk aanwezige hersenschade en voedselresten in kleding en haar. Het is tekenend dat zij Rocky levensgroot aan de wand hebben hangen en naar Bon Jovi luisteren. De eerstvolgende voorstelling mogen wij slechts ergere decadentie verwachten. Laten we hopen dat voorlopig niemand verliefd gaat worden.