Paul Drewes in Beijing 2008
Paul Drewes roeit in Peking in de Lichte 4-. Bij thuiskomst schrijft hij het onderstaande verslag:
"Thuis ben ik. Even klaar met elke dag sporten. Het doel was jaren geleden om in Beijing te komen 'sporten' op het allerhoogste niveau. Ik was er. Heb een fantastische tijd gehad en met die zesde plek ben ik erg tevreden. Het kan altijd beter, ook ik dacht dat, alleen moet je tevreden zijn met datgene dat je op het moment suprème deed. Beter was het niet en nu kan ik er ook helemaal niks meer aan te veranderen. Het klinkt of leest wat raar zo, denk ik. Duidelijk is het wel! We hebben een schitterende ontwikkeling gehad in het toernooi. Van een vierde plek in de heat, naar de herkansing waar we glorieus doorheen kwamen. Het herstel voor de halve finale ging snel en goed. Vanwege de regen werd deze nog een dag uitgesteld, niks aan te doen, de kop gewoon scherp houden! Een dag later alsnog de beste race van mijn gehele roeicarrière neergezet. Blijven knallen en net zolang doorgaan totdat de rest breekt! We verdienden samen een plek in de finale. We hoopten op meer, maar de race was hard, heel hard en we kwamen net te kort. Jammer maar ook dat is sport. 's Avonds heerlijk eten, dankzij Ronald, met de familie, vrienden en vriendinnen van de lichte mannen vier! Heerlijk! Goede mensen om je heen!
Inmiddels is het al weer bijna twee weken geleden, de tijd ging echt heel snel. De denderende trein waar ik nu even uitgestapt ben raast voort richting London. Eerst herstellen en bijkomen van de heftige laatste twee jaren. Een paar maanden lekker fietsen en vooral even niet te veel aan roeien denken. Daarna komen weer de plannen voor de komende drieënhalf jaren! De mooie momenten schieten dagelijks over mijn netvlies. Ook dat is nog steeds genieten! Topsport is mooi, helemaal als je er middenin staat.
Veel support, vrienden en vriendinnen zal ik binnenkort snel spreken, maar laat niet onverlet dat ik daarover nu al iets kan zeggen! Zonder de steun van deze lieve mensen had ik niet op de Olympische Spelen gestaan. Alle trainingen en wedstrijden heb ik echt zelf geroeid, echter niet zonder de bezielende steun van een stevig supporters front. Door dik en dun! Dank! Buiten mijn Familie, Sonja en een aantal naaste vrienden is er een man die mij 'het ticket' naar Beijing heeft aangereikt: mijn coach, Anton Wolthuis, Koning!"