Na alle mooie verhalen (zonder een spoor van overdrijving ;-) van de mannen dan nog een verslagje van mijn hand.. Ook ik heb een weekje in het heerlijk zonnige Sevilla mogen doorbrengen.

Het was alweer de derde keer dat ik daar roeiend was en er was weinig veranderd! Met een damesgroepje van het CTO Amsterdam (net zoiets als RTC in Groningen) heb ik een hele bende kilometers gemaakt in de skiff. Onder alle mooie bruggen, die de Guadalquivir rijk is, door roeien en dan ook nog een beetje bruin worden is zeker geen straf. Behalve de blaren dan, die door de warmte nog wat sneller gekweekt werden… Kilometers maken in de skiff was het voornaamste doel hier (en dat is gelukt!), om uiteindelijk eind april zo goed mogelijk aan de start te kunnen verschijnen op het NK. Ver weg van huis is het altijd wat makkelijker om je af te sluiten van werk etc., je hoeft immers tussen de trainingen door niet veel anders te doen dan zonnen op het dakterras en uit te kijken naar de nieuwe afleveringen van ‘Wie is de mol?’ en ‘Boer zoekt vrouw’. Bij gebrek (of niet..) aan een Playstation… Daarnaast kun je in Sevilla op elke hoek van de straat lekkere tapas eten én is er ook nog een leuke winkelstraat ;-)

Nu weer terug in Amsterdam (en gelukkig heb ik de zon meegenomen) kijk ik terug op een geslaagde week waarin ik technisch en conditioneel weer een stapje in de goede richting heb kunnen zetten. Met dank aan het talentenfonds voor de ondersteuning!

(PS. Op de foto roei ik (links) in m’n geleende Tritonbootje; rechts op de achtergrond de 'Torre del Oro', één van de mooie historische bouwwerken langs de rivier)