Bam, daar stond de muur, maar je vond hem pas nadat je er vol tegenaan gelopen was. Geen A-finale, iets waar je niet alleen op gehoopt had, maar ook vond dat je dat moest halen. De conclusie is hard, maar wel heel simpel; we zijn op dit ogenblik niet goed genoeg. Natuurlijk zijn er allemaal verzachtende omstandigheden aan te dragen. Veel landen hebben na Luzern hun 8-en nog versterkt met andere roeiers en we zijn nog zo jonge onervaren ploeg. Dat komt vrij hard aan kan ik jullie vertellen.
Met de race zelf was niet zo veel mis, het was geen perfecte race, maar we hebben precies gedaan wat we hadden afgesproken. Vol meegaan in de 2e 500meter, het punt waar we normaal het meeste verliezen. Dat lukte goed en we lagen op de 1000meter minder dan 1 seconde achter op de nummer 1. Het was wel wat gehaast, maar we moesten hier dan ook mee. Waar we normaal dan een goede versnelling kunnen plaatsen, was het nu afgelopen en kwamen de pushes er niet uit. Ook de eindsprint voelde niet zo goed aan als normaal. Dat viel achteraf als je naar de tijd kijkt nog wel mee. Daar zit je dan in je boot, gedaan wat je kon, maar je kan gewoon niet genoeg. De wereld is dan even heel groot en jij heel klein. In een 8 voel je misschien nog wel eenzamer dan in je skiff op zo’n moment.
De boot eruit en maar eventjes de rust opgezocht, alleen even over je zonden nadenken werd dat gisteren genoemd. Wat hebben we de afgelopen tijd verkeerd gedaan en wat moet er volgend jaar anders en beter. Misschien is het te vroeg om daar over na te denken, want je moet nog een B-finale varen. Voor mij is het echt noodzakelijk om de rust weer in mijn kop te krijgen en de tranen weer uit mijn ogen. Op dat moment loopt er natuurlijk een journalist op je af, die graag je verhaal wil horen, even de knop, 3 keer slikken en subtiel je verhaal vertellen. Dit soort dingen leer je vrij snel.
Hoe ziet je week er dan verder uit. Ik kan je vertellen als het aan mij had gelegen had ik nu ergens in de lucht gehangen tussen Japan en Nederland. Maar zondag wacht er nog een race. Ik heb daar veel moeite mee. Er stonden 2 vragen voor mij open toen we hier heen gingen. Kunnen wij eruit halen wat erin zit en hoe groot is het gat met de absolute wereldtop. Die vragen zijn vandaag beantwoord en ik zie niet in hoe een B-finale daar meer duidelijkheid in kan brengen. Daar moet ik het maar met Mark over hebben na de halve finale van JW.
Ik was om 3 uur terug in het hotel en wat doe je dan met de rest van zo dag. Douchen en gelukkig belde mijn moeder toen, even tegen iemand aanlullen. Het groepproces liet ik graag aan mij voorbij gaan. De stad maar in, als winkelen voor vrouwen helpt, misschien helpt het dan ook wel voor gefrustreerde sporters. Of het nu het winkelen was of gewoon 2 uur rustig alleen door de stad slenteren, toen ik terug kwam was het een stuk rustiger in mijn hoofd en een stuk drukker in mijn koffer met net wat teveel onzin spullen.
De rest van de avond wordt gevuld met veel koffie met pancakes en toepen. Natuurlijk zoals elke echte man zijn problemen verdringt, worden er net wat teveel foute grappen gemaakt. Tegen 23.00 ga ik naar bed. 10.000yen(75euro) lichter, wat ook in het spel zat het vandaag niet mee, ach dat verdien ik later wel weer terug. Nog wat kaartjes en briefjes geschreven en tegen een uurtje of 1 kon ik eindelijk slapen.