Si si,

Net twee dagen terug, toch maar even een verslagje schrijven over mijn tripje naar het zonnige Sevilla. Ik keek erg uit naar mijn 10-daagse reis naar Sevilla om hard te gaan trainen in de skiff.

Woensdag 27 januari vertrok ik dus naar Sevilla, helaas wel 14 uur onderweg geweest maar ik kon mijn geluk niet op toen ik zonder jas het vliegtuig uit kon stappen. Ik sliep tot zondag bij de OJD van Aegir (Marjolein, Kristel, Charlotte en Annemarie) en werd gecoacht door Martijn Witteveen. Het regende dan wel op dat moment, maar ‘who cares’! het was geen sneeuw! Om geen dag te verspillen stapte ik de volgende dag lekker (het was overigens ontzettend mooi weer) in mijn skiffje (wing winner), eerst ’s ochtends even aan de boot wennen en afstelling testen en ’s middags eens lekker technisch pielen. Ging niet echt voortvarend de eerste dag in de boot, maar het zonnetje scheen en dat maakte de dag verder goed!
Vanaf de tweede dag kon ik lekker hard trainen (2x p/d) aan mijn techniek en conditie in de boot. Ik ging met grote sprongen vooruit en begon me steeds beter in de skiff thuis te voelen. De onzekerheid was vanaf de 3e dag niet meer aanwezig en zo kon ik zondag mijn bootsnelheid testen op de 2km baan. Het tempo ligt nog niet erg hoog (maar ik ben sowieso geen ‘tempo-freak’), maar over de bootsnelheid kon ik tevreden zijn.
Op zaterdagochtend kregen we een ochtendje vrij (er was een lokale wedstrijd op de 2km baan) om de stad te verkennen. ’s Avonds besloten we onder de ‘locals’ typisch Spaanse tapas te eten, jammie! Het was verder een gezellige boel in het Aegir-appartement, het weer bleef goed dus mijn week kon niet meer stuk.

Zondagavond kwamen Sigrid en Karin aan op de luchthaven van Sevilla en vertrok ik naar het appartement waar ik met hen en Debbie de rest van de tijd zou verblijven. Vanaf maandag namen Karin en Sigrid de coaching over en werkte ik verder aan mijn ‘kunsten’ in de boot. Maandag was ik behoorlijk moe van het tempowerk op zondag, dus besloot dinsdag dan toch maar een dagje vrij nemen en dan vanaf woensdag tot vrijdag nog even 2 p/d knallen op het water.

Dinsdag hebben Sigrid, Karin en ik een auto gehuurd en hebben we een tour langs de kust gemaakt, via Cadiz naar het meest zuidelijke puntje van Europa, Punta de Tarifa. Vanaf dit punt konden we de kust van Marokko zien. En dat was super gaaf! Het was dan ook leuk om te beseffen dat je vanaf een afstandje Afrika kon zien. Na een hele dag onderweg te zijn geweest, hebben we Debbie opgehaald van het busstation. Na het eten van wéér maar nu iets minder lekkere Spaanse tapas zijn we ’s avonds met de Aegir-clan nog een paar kroegjes in geweest, aangezien het voor hun de laatste dag was (op Marjolein na).

De rest van de week heb ik dus met Debbie getraind. Was wel lekker om een maatje op het water te hebben. We hebben al met al maar één dag regen gehad en één middag flinke wind, de rest van de tijd konden we goed bij kleuren. Ook in het Gyas-appartement werd het gezellig met vele potjes Ligretto en glazen wijn voor de coaches, negerzoenen en een boze buurman hihi. Ik heb mijn tijd optimaal benut in Sevilla, zowel als roeister als toerist. Het was een zeer geslaagde reis!

Met dank aan de meereisende coaches en het talentenfonds, waardoor het mogelijk werd dit te doen!

Sophie & Debbie