In korea gebeurt altijd wat

-- anoniem --
Ondanks dat ik niet iedere dag de moeite neem om een stuk te schrijven, maken we eigenlijk wel iedere dag iets aparts mee. Daardoor ontbreekt de sleur die er normaal na een week wel in komt nog volledig. Vandaag was Jouke, de masseur jarig. Ik had met Mitchel al een klein autootje voor hem gekocht, omdat hij zijn grote trots (zijn Audi) door ons 4 weken moet missen.

Samen met de dames8 hadden we ’s middags nog een verrassing voor hem in petto. Samen met Bert, de fysio die ook binnenkort jarig is kregen ze als cadeau een ritje op een soort rubberband achter de speedboot die hier bij het hotel liggen. Echt hilarisch om te zien hoe beide heren over het water heen stuiterden.

Ook zelf had ik weer wat. Nadat ik gisteren op een dag erin was geslaagd om op mijn plaat te gaan in de gang(gevolg blauwe heup) een barbell van 20kg op mijn teen te laten vallen(gevogl blauwe teen) en mijn cadeau voor sybolt aan hem had verraden door hem een mailtje te sturen dat niet voor hem bedoeld was(gevolg weg verrassing) ben ik maar snel in mijn bed gaan liggen, voordat er nog meer mis kon gaan.

Maar vandaag dus weer wat. Gisteravond hadden we onze wedstrijdpakjes gekregen. Gelijk uitproberen natuurlijk, je mooet natuurlijk wel weten of je er lekker in kan roeien. Vandaag was het erg warm, dus de rits die in deze pakjes zit stond al snel wagenwijd open.

Die middag toen ik wakker werd snapte ik maar niet waar die rode vlek op mijn borst vandaan kwam, maar dat werd tijdens de middagtraining snel duidelijk. Nu lig ik dus met een soort driehoek op mijn borst na te branden in mijn bed.

Net nog gezien hoe Dennis een bronzen medaille gewonnen heeft. Voor hem misschien teleurstellend na de voorwedstrijd, maar ik vind het een fantastische prestatie van hem.

Reacties

Extra gegevens