22 juni 2008

Waar ga ik beginnen... Afgelopen zes weken waren een gekkenhuis! De verklote wedstrijd in München, nieuwe coach voor de 2-, Zilver in Luzern! Racen voor de LM4-. Op naar de Spelen, vijfde in Poznan in de LM4-. Bizar!

Een ding is waar! Ik ga naar Beijing! Keihard voor geknokt en nu toch afgedwongen, wederom moeten racen, maar toch! Het vuur brande nog steeds in mij! Voor het vuur, Door het vuur! Stroke Drewes...echt mooi! Nu samen er iets moois van maken!

Zo dat is gezegd! Nu een verhaaltje maken van alles dat gebeurd is! Na de laatste plek in Munchen moest er iets gebeuren! Mijn oude coach, Anton, heeft van Roeland en mij weer een snelle twee gemaakt. Twee weken basis technieken. ‘Benen rug, powerapplication’ ed! Kortom 1e jaars niveau roeien. Op naar Luzern dus maar! Gelukkig kregen we wat bijschrijvingen en konden we een heus toernooi roeien! In de finale was de ‘swing’ weer terug en roeiden we naar een fantastische tweede plek, krap achter de Denen! Echt mooi, na die snoeken en grindbak avonturen vanuit München! Ik was in de veronderstelling dat mijn jaar zou eindigen in Linz (het WK voor niet-Olympische nummers), en vertrok dan ook vol goede moed naar Nederland terug, de gekozen lijn doorzetten en samen met Anton en Roeland trainen voor de HB. Vrijdag de 6e juni melde Susannah aan ons (Roeland en ik) dat de vier open ging. Echter alleen voor mij... De HB werd dus maar niet gestart, uitrusten was belangrijker, als je Olympische droom afhangt van 200 halen....?!! Benen omhoog dus!

Na wat gesprekken met Susannah is er de woensdag daarna geracet. Drie maal 1000m. Twee maal racen op slag, ritme hoog en er geen twijfel over laten bestaan dat die plek van mij is! Jep! Donderdag hoorde ik dat ik in de vier zat. Arnoud eruit. Trainen, maar belangrijker meedoen voor de OS! Bizar?! Op zijn ‘Cruiifs’ “Als je niet meedoet kan je ook niet winnen”. Meedoen is dus wel degelijk belangrijker dan winnen in eerste instantie...Toen waren het nog meer dan 50 dagen!

Richting Poznan waren er wat kleine ongemakken in de ploeg in de vorm van vermoeidheid, ziekte ed. Rustig aan dus, niks geks doen. Samen met zz’n vijven werken aan de nieuwe ploeg. De voorwedstrijd was niet goed, geen makkelijk ritme en te weinig controle. De herkansing ging al een stuk beter, we zaten net aan de goede kant van de lijn! Op naar de finale! Vijfde! Strakke race, waarbij het ritme en de middelste 1000m echt fucking goed was. Nog werken aan de start en de laatste 400m! Moet kunnen in de resterende 45 dagen! Als Dark horse op naar Beijing!

Ik ben er echt 100% van overtuigd dat we heel hard gaan varen op de OS. Het veld is competitiever dan ooit! Nog nooit was de breedte zo sterk! Er zijn echt zeker tien ploegen die allemaal finale kunnen varen. Zodra je in de finale ligt, kan je ook goud winnen!

Komende week is een waarvan we gaan genieten. Terug naar het bejaardenland! Zwitserland, tussen de bergen ergens in Sarnen gaan we wat roeien en fietsen. Kop leeg en opladen voor de resterende 40 dagen! Werken aan een goede fysiek, techniek en mentale opbouw voor dè race van ja leven! Gewoon slim trainen, slapen en wat leuke dingen doen! Zodra we in Nederland komen wordt het nog druk! Op 3 juli de officiële Teamoverdracht voor NOC-NSF, 8 Juli mag ik mijn Olympisch kleding pakket ophalen ergens tussendoor gaan we nog lunchen met Job Cohen. Ook dingen die bij topsport horen, een vooral de keerzijde van het zo fucking hard moeten trainen de hele tijd! Dit zijn ook ‘belonende’ momenten!

Nieuwe ervaringen en vooral de gedachte dat je deel uitmaakt van iets unieks, het Nederlands Olympisch Team, dat is echt mooi! Goed gevoel om mee wakker te worden! Het gaat nu heel snel, wat ooit zo ver weg leek, kwam steeds een stuk dichterbij, in maart werd de route even via de Noordpool geleid. Ik heb letterlijk en figuurlijk even in de spreekwoordelijke ijskast gestaan! Maar toch is het allemaal goed gekomen! Top!

Zet de flatscreen maar aan en je kan de komende 2 maanden naar unieke topsport kijken! Het EK voetbal, De Tour, en als afsluiter het mooist sportevenement van de Wereld! Beijing 2008!

Fucking mooi! “No Pain, No Gain”!


Gr Paul