Keep calm and carry on!

Inmiddels zijn we al weer een lang weekend gestrand in Breisach om ons rustig te kunnen voorbereiden op Luzern. Helaas wist ik me tijdens de KHB lichtjes stuk te varen. Op dat moment de moeite waard voor een club recordje maar maandag was het toch tranen met tuiten.

Om even terug te blikken op de afgelopen periode kan ik zeggen dat het allemaal in een sneltreinvaart is verlopen na het NK. Het selectieproces ging heel snel en vervolgens vlogen we door de trainingen heen via Essen naar het EK toe.
Het EK was fantastisch om mee te maken, zeker omdat het ook een extraatje was wat in eerste instantie niet in de planning stond. Als je vervolgens ook nog een zilveren plak weet binnen te halen met 3-4 weken aan training in de 4x in de benen dan weet je dat je er in ieder geval veel potentie in de ploeg zit. Ik heb 2 jaar geleden al een keer een poging gedaan in de 4x, dat project liep na een enkele weekenden trainen uit op niets. Dus veel aan ervaring had ik nog niet. Extra leuk als je in korte tijd door hard trainen en een goede klik onderling iets goeds weet te bewerkstelligen.
Met het resultaat en vooral de ervaring in de pocket stoomde we door naar ons volgende doel, de wereld beker in Luzern.
Omdat er nog niet veel wedstrijd km's waren gemaakt was de KHB ook om internationaal nog wat te kunnen meten een mooi weekend om weer even scherp te worden. Helaas sloop er vrijdag/zaterdag van KHB een pijntje in de schouder wat erger werd met de dag. Na een bezoek aan de fysio stond ik de dagen daarna aan de zij lijn geparkeerd. Voorlopig even geen roeihalen maken om de inmiddels ontwikkelende ontsteking in een kapsel van een wervel te kalmeren. Donderdag 4 juli zijn we vertrokken naar Breisach voor een kort trainingskamp om ons voor te bereiden op de WC. We hoopten/ dachten dat een paar dagen geen roeien voldoende herstel zou geven om vrijdag in Breisach weer in de boot te kunnen zitten. Ik zat uiteindelijk in de boot maar helaas niet zonder hevige pijn. Uiteindelijk bestond mijn TK voornamelijk uit dagelijks behandeld worden door de fysio en de masseur en een beetje fietsen, stabiliseren en hardlopen. Gister mocht ik na een pijnvrije dag eindelijk weer een paar km roeien in de 4x. De ontsteking lijkt zich aardig te herstellen nu, tijdens het roeien blijft het gevoelig maar het hersteld steeds sneller. Vrijdag aan de start liggen zal in ieder geval geen probleem zijn!

We zijn inmiddels aangekomen in Luzern. De omstandigheden en sfeer veranderen. We zijn van een knus gezellig hotelletje in een pittoresk dorpje naar een strak iets wat ongezellig hotel verhuisd in het centrum van Luzern. De gezellige gesprekjes en spelletjes op het terras na het diner tot laat in de avond heeft plaats gemaakt voor zo snel mogelijk weer terug trekken naar je hotelkamer, om je individueel dan wel met je ploeg voor te bereiden op een van de mooiste en belangrijkste wedstrijden van het jaar.

Ik heb er onwijs veel zin in!! Zeker nu er bijna 200 Gyanen aanwezig zullen zijn, HULDE!

Welterusten en misschien tot ziens in Luzern!