De botenwagencommissie van Gyas kent een ietwat roerige ontstaansgeschiedenis. Vanaf de oprichting van Gyas in 1964 werden de boten van Gyas altijd door Aegir Bowa's naar de wedstrijden vervoerd. Dit gebeurde tot 1999 in een goede verstandhouding en naar volle tevredenheid van beide partijen.
In 1998 werden de Groningse verenigingen Gyas en de Hunze door Aegir benaderd voor een gesprek over het botenvervoer. Aegir, dat tot dusver al het botentransport verzorgde voor beide roeiverenigingen, had plannen om een nieuwe vrachtwagen kopen en wilde verzekerd zijn van de klandizie van Gyas. Het plan voorzag dat de kosten sterk omhoog zouden gaan, Gyas zou logischerwijs meer moeten gaan betalen. Dit voorstel werd door Gyas zeker niet met gejuich ontvangen en het toenmalige bestuur meldde dan ook dat zo'n ingrijpend besluit niet op de door Aegir gewenste (korte) termijn kon worden genomen.
Begin 1999 werden de gesprekken met Aegir voortgezet, met noordelijk roeigoeroe dhr. Kruijswijk als bemiddelaar. In deze gesprekken werd een samenwerking tussen beide verenigingen opnieuw als mogelijkheid bestempeld. De gesprekken verliepen echter zeer stroef en de relatie tussen Gyas en Aegir bereikte een dieptepunt. De samenwerking was beëindigd en Aegir zou voorlopig geen Gyas boten meer gaan vervoeren. Gelukkig bracht de botenwagen uit Enschede (Euros Road Company) soelaas, door als tijdelijke transporteur te fungeren. Dit gaf Gyas ruimte om voorbereidingen te treffen voor de oprichting van een eigen botenwagencommissie.
Op de Algemene ledenvergadering in juli 1999 besloot Gyas over te gaan tot aanschaf van een eigen botentrailer. Deze beslissing was grotendeels tot stand gekomen doordat de stichting Oud-Gyas had toegezegd de financiën voor hun rekening zou nemen (de trailer werd het Oud-Gyas geschenk op het zevende lustrum). Na deze toezegging ging het allemaal erg snel. De trailer werd gebouwd, er werden afspraken met KAV gemaakt voor de huur van het trekkend voertuig en rijschool Oosterpoort zorgde voor benodigde chauffeursopleidingen. Op de oud-ledendag op 11 september 1999 kon de trailer voor het eerst aan het publiek getoond worden.
De verzelfstandiging van het botentransport bracht uiteraard vele verantwoordelijkheden met zich mee. Bekwame leden moesten worden opgeleid tot chauffeurs om het hele proces (plannen, opladen, transporteren, afladen, etc.) in goede banen leiden. In het begin gebeurde dit door een klein aantal mensen. Echter met de voortgaande groei van de vereniging, groeide ook de commissie. De trailer, een tandemasser met beperkte capaciteit, bleek al snel te klein te zijn voor de vele boten die Gyas naar wedstrijden moest transporteren. Nog geen zeven jaar na aanschaf van de aanhanger, was Gyas toe aan een grotere botenwagen. Inmiddels rijdt de vereniging alweer een aantal jaren met een BE-combinatie, waarvan de trekker in 2010 is vervangen. Daarnaast heeft de commissie een grote verzelfstandiging ondergaan, de chauffeurs worden ondersteund door een tweekoppige direct: een technisch directeur (voorzitter) en een coördinator.
Inmiddels zijn de verhoudingen tussen Gyas en Aegir wat betreft botenvervoer weer normaal. In 2008 zijn beide botenwagencommissies opnieuw om de tafel gaan zitten om tot een mogelijk samenwerkingsverband te komen. Beide partijen zagen in dat de voordelen (grotere flexibiliteit ten opzichte van de eigen vereniging) niet opwogen tegen de voordelen (kostenbesparing) niet opwogen tegen de nadelen (minder efficiënte ritten met bijbehorende kosten).De twee Groningse botenwagencommissies werken derhalve weer volop samen!