Twaalf roeiers, acht chauffeurs, achttien ZOTjes, twee mannen.

Daar gaat ZOT vanuit de Prinsentuin om 20.15u. starttijd oftewel ZOTtijd of ook wel Tineketijd, 208 kilometer afleggen in een bootje over de wateren van het mooie Friesland. 99 ploegen strijden tegen de klok of tegen elkaar om zo snel mogelijk en voor de gestelde 24 uur binnen te komen. Dat zorgde bij de eerste etappes nogal eens voor wat botsingen onder bruggen. Het is namelijk niet mogelijk met 3 of 4 boten onder een brug te varen waar niet eens 1 boot normaal onderdoor kan roeien. Kennelijk vonden andere stuurtjes dat wel, dus moesten wij onze stuurkwaliteiten ook laten zien, gewoon doorrammen bleek de manier te zijn. Bij de derde etappe hebben wij onszelf verlost van de drukte van 99 boten die zo snel mogelijk binnen wilden zijn, ook hier weer zo’n heerlijke brug waar 1 boot onderdoor past en de organisatie het handig vond iedereen weer door de zelfde brug terug te sturen, heen en terug moesten er boten onderdoor waardoor wij bijna ten onder gingen. Met ongeveer 80 liter water in de boot, nog 2 bootjes achter ons vervolgde wij onze weg naar de stempel post. Inmiddels was het al donker, waren er geen andere boten meer te bekennen en was het hozen met een hoos blik tot alle 80 liter weer uit de boot was.

Dat liet ZOT uiteraard niet uit het veld slaan want ‘geen huilende vrouwen in de auto!’ bleek het motto te zijn van de twee heren die elke etappe samen met de andere chauffeurs weer klaar stonden om de ZOTjes uit de boot te trekken. We probeerden elke etappe minuten te winnen om binnen 24 uur te finishen. Ondertussen genoten we van de mooie nacht, de rust, het heerlijke gladde water, de watervrije halen, de bruggen die iedere keer weer een enorm obstakel bleken te zijn en van de verlossende momenten wanneer je niet meer kunt en daar de roze paraplu omhooggestoken werd.
Tegen vijf uur ’s ochtends bereikten we Sneek en kwam het zonnetje ons verblijden. Onder bruggen doorgaan ging steeds beter, het wisselen ging sneller, de blaren stapelden zich op en de vermoeidheid ook, toch bleven we genieten van het grote Elfsteden avontuur in Friesland. Zij heeft zelfs het hart van Rosine veroverd! ‘Ik ben echt verliefd geworden op Friesland wat is het hier mooi’. Waarop Grieke alleen maar kon stralen van blijdschap dat zij haar liefde voor Friesland eens kon delen met iemand die niet uit Friesland komt.

Ondanks dat alle inwoners van Friesland gek worden van alle Elfstedentochten die georganiseerd worden bleven ze ons aanmoedigen en helpen met de routes naar volgende wisselpunten. De tijd verstreek en de ZOTtijd ook, het begon steeds meer door te dringen dat er een kans bestond dat we het niet binnen 24 uur zouden halen…
24 uur en 58 minuten na de start vanuit de Prinsentuin finishten we onder luid gejoel en applaus van alle mensen die nog bij de Wetterwille aanwezig waren met een nieuw record: ZOT heeft het langst van alle ploegen genoten van het Elfstedenavontuur!

Liefs ZOT