De Elfsteden Roeimarathon

Jaarlijks wordt op de vrijdag(nacht) en zaterdag na Hemelvaart de Elfsteden Roeimarathon gehouden. Hierbij wordt, door teams van maximaal 12 personen, binnen 24 uur een afstand van 210 km afgelegd in een dubbel aangeriggerde C2. Uiteraard is Gyas hier altijd bij aanwezig.

Op deze pagina zijn enkele verslagen uit 2017 te lezen.

Te Fier

Vrijdagavond 26 mei rond een uur of acht lag de boot van Te Fier klaar in de gracht van Leeuwarden. ‘s Middags was hard gewerkt om de Elf Elf marathonklaar te maken met onder andere kerstverlichting, een zeer inventieve stempelkaartstok en een bijzonder comfortabel stuurzitje.

Met startnummer 99 van de 105 was de toon gezet: we moesten boten gaan pakken. En wat een inhaalrace werd het. Vanaf het eerste moment werden er links en rechts boten uitgepaald en knalden we in een Max-Verstappen-esque tempo richting de elf steden. De nacht was heerlijk koel, maar al gauw brandde de zon op de hoofden van de twaalf dappere strijders en stegen de temperaturen naar tropische niveaus. Iedere boot die ingehaald werd bracht ons dichter naar de felbegeerde nummer één plek. Er is heftige strijd geleverd met oud-olympiërs, bejaarden, jeugdroeiers en andere Gyanen, maar Te Fier wist altijd te zegevieren.

Achter dit hele gebeuren volgde een busje dat met name vol zat met eten en een voorraad water ter grootte van het Ijsselmeer. Een team van ouders, broertjes, zusjes, pakes, beppes en vriendinnetjes werkten achter de schermen mee om het ons allemaal wat makkelijker te maken, met onder andere vervoer van- en naar slaapplaatsen, chauffeursdiensten in de bus zelf en natuurlijk de nodige aanmoediging, hulde!

 Het noodlot sloeg echter toe toen in een van de laatste etappes iets te enthousiast werd aangelegd: een rigger maakte intiem kennis met een houten kade en bestond na deze aanvaring helaas niet meer uit één, maar uit twee delen. De finish leek echt te fier. Gelukkig was een vriendelijke campinggast met een grote rol ducttape onze redder in nood en konden we met een provisorische spalk de Elf Elf toch na een kleine 21,5 uur over de eindstreep krijgen. Aldaar mochten we, ondanks het feit dat we onze stempelkaart in Dokkum bij de eerste stempelpost al kwijtgeraakt waren, met een geïmproviseerd a4’tje met stempels toch onze felbegeerde elfstedenkruisjes ophalen. De euforie was compleet toen daar ook nog eens een oranjekoek bij inbegrepen bleek te zitten!

 Een geweldige ervaring met een geweldige groep mensen, volgend jaar weer?

Teambuilding:

De elfstedentocht is een begrip wat bij veel Gyanen voor onderbuikgevoelens zorgt. Zo ook bij teambuilding, twaalf ouderejaars Gyanen die de strijd aan gingen. Een groep met de enige echt verbinding: roeien, die deze tocht tot een succes maakte. 10 debutanten die geen idee hadden wat deze tocht precies in hield. Zo werd er vooraf lacherig gedaan over het slotermeer en de Morra, te vergeefs. Sturen met een ijsje in de hand was toch niet zo 'n goed idee. En vergeet het invoeren van coördinaten niet, ook iets dat niet iedereen kon. Voor volgend jaar geven we Hans de etappe die in werkelijkheid langer is en hopen we het vlaggenschip van de renessanse weer over de wateren van frysland te mogen duwen.

Opa en 11 kleinkinderen

Vrijdag 26 mei was de dag dat het allemaal ging gebeuren. De dag waarop 11 van ons voor het eerst de Elfstedentocht gingen starten. We begonnen met een rustig IKEA ontbijtje in de vroege ochtend, waar bleek dat er toch iets meer moest gebeuren en iets minder tijd was dan gedacht. Toch lagen ook wij om 8 uur klaar voor de start en kon het allemaal echt beginnen.

201 km en heel wat blaren verder hebben we allemaal met ons Elfstedenkruisje binnen en kunnen we terugkijken op een geweldig weekend. Roeien in de nacht door de stille Friese wateren, overdag in de zon chillend wachten op de volgende wissel en gezellig in onze bus. Al met al was het een hele mooie ervaring met hele leuke mensen,  en dat we af en toe in ons enthousiasme wat minder soepel waren bij onder andere het missen van een wisselpunt en botsten van ons busje, maakt het onvergetelijk.

TEAM BEUKEN

Met een mooi bijeengeraapt zooitje van enorme doordouwers, zijn Brian, Tineke, Maartje, Femke, Siem, Rianne, Frederiek, Pauline, Lotte, Nienke, Sigrid en Myrthe in de hitte aan de Elfstedentocht begonnen. Met een awesome ploegshirt met een nog mooier logo, een prachtig gebouwd schema waar de etappes in afstanden afliepen en waar voor elk duo een mooie rustpauze aanwezig was, waren de omstandigheden perfect. Voorafgaand aan de start mochten we genieten in de schaduw tuin van Camiels ouders, een betere start konden we ons niet wensen. Misschien op een aanrijdinkje na.

 Met kilo’s pastasalade, vooral de dag erna erg lekker, tientallen pannenkoeken en liters water waren wij klaar voor de start. Elk duo heeft ontzettend hard gebeukt, waardoor we veel ploegen in hebben kunnen halen. De verschuivende slidings kostten ons soms wat tijd bij een wissel, maar wat voelt het toch goed om met een hamer in de boot te tikken. Liters water, liters zonnebrand en liters zweet zijn er doorheen gegaan, maar geen geklaag van deze Beukers. En als je verbrand… vandaag een tomaatje, morgen een chocolaatje! Hoogtepuntjes tijdens het roeien waren toch wel de vallende sterren, het als vrouwen inhalen van mannenboten, de schaduwen veroorzaakt door bruggen, de opbeurende calls van Maartje waarmee we veel vrienden bij burgerverenigingen gemaakt hebben, ‘JULLIE ZIJN OOK TOPWIJVEN’, de aanmoedigingen van andere Gyanen en de lieve ouders die ons bijstonden met koud drinken, ijs, fruit en hun enthousiasme! Lieve Beukers, bedankt! Volgend jaar weer?