Rogier Blink in Beijing 2008

Rogier Blink roeit in Peking in de Holland 8. Zijn ervaringen in een verslag over de finale.

"In de ochtend van de race heb je goed de tijd om over veel dingen na te denken, je wordt immers belachelijk vroeg wakker en kan toch niet meer slapen en aangezien onze finale pas om 17.30 was: veel tijd om te denken. Conclusie: als ik een medaille haal stop ik met roeien. Nu moet ik daar nog eens heel goed over na gaan denken en daar ga ik komend najaar eens goed de tijd voor nemen. Wil het lijf nog vier jaar, wil het hoofd nog, want de opofferingen zullen groter zijn dan de afgelopen vier jaar, maar ja, als de opbrengst dan ook hoger is....

De race zelf was echt een goede, stukken van het inroeien waren zo goed, dat ik er bang van werd. Snel uit de start, rond de 700m voel ik me beter dan ooit, het voelde zo licht. Toen de Amerikanen kwamen kregen we er voor mijn gevoel geen snelheid extra in, maar uit de beelden blijkt dat dat wel degelijk het geval was, alleen voeren die Amerikanen de laatste 1300m zo vreselijk hard. Ze voeren de 2e km veel harder dan de 1e, dat was echt teveel voor ons.

Wat rest is het goede gevoel over de race. Ik denk dat we het maximale eruit gehaald hebben. Van te voren wisten we als we onze perfecte race varen en iemand maakt een fout dan gaan we voor die medaille. De eindconclusie is dat de drie boten met het eremetaal die fout niet gemaakt hebben. Dus pissen we ernaast.
Troost is wel dat het echt heerlijk was om de Australiërs kansloos te laten, we hadden heel het toernooi het idee dat we ze konden pakken en om dan Tomkins (één van de beste roeiers ooit) zo met pensioen te sturen, is toch wel lekker.

Nu drie dagen later ben ik uit het Olympisch dorp vertrokken en ben van Peking aan het genieten. Stiekem toch gelukkig typ ik dit vanuit een schitterend shabby hostel, het contrast met het over geregelde, commerciële Olympisch dorp kan haast niet groter zijn."