2
Paul Drewes
Breathe...
28-2-2008
25-2 Maandag: 22km
26-2 Dinsdag: 36km
27-2 Woensdag: 47km
28-2 Donderdag: 26km
sub: 131km
De Holland Acht, deel 4 is bekend! Bezopen zware mannen vanochtend op het terrein. Stilzwijgende afvallers... wederom dromen die voor de komende vier jaren dromen zullen blijven. Gelukkig doet het weer hier wonderen, ’s ochtends nog de mist in de vorm van een achterblijvend spoor van teleurstelling. ’s Middags een heerlijk zonnetje, niemand wacht!
Saai
Roeien hier begint zowaar saai en normaal te worden. De kilometers vliegen onder de bereden sliding door, eenzaam vaart de gele boot door het gore verontreinigde water. Mannen die zwoegen voor dat ene doel, plezier in trainen. Dat er goud mee gewonnen kan worden is slechts een stok achter de deur, om te beseffen dat er nu voor het allerlaatst dit jaar diep, echt diep in de spieren gezocht wordt naar energie en kracht om elke haal op Olympisch niveau te maken. Zoals mijn oude coach Anton altijd zei; “No Pain, No Gain!”. Kortom geen succes zonder lijden! Vier en twee zonder scheren twee- tot driemaal daags over het water. De krachttrainer is net weer naar huis om afgelost te worden door de masseur en de fysio. De wachtlijst groeit gestaag. Vachlav Chalupa was vandaag zijn 5:47min aan het botvieren in een twee zonder, werd daarbij ook nog geprikt in zijn oor om de hoeveelheid lactaat te meten. We zien een hoop gekke dingen hier in Sevilla. De Zwitsers zijn nu aan het skiffen, tweeën en aan het vieren. Waarschijnlijk allemaal naar het kwalificatie toernooi. Gelukkig hoeven wij daar niet meer heen. Wat een hel moet dat zijn. Bij de Nederlandse Dames spelen ook wat onderhuidse frustraties. Annemiek en Sarah gaan de eerste World Cup roeien in de twee... Goed dat geeft natuurlijk te denken. Niet dat deze keuze gek is, ze varen immers behoorlijk snel, alleen zijn de andere acht dames hier niet van amussed! Kiezen voor jezelf wordt niet in dank afgenomen.
Nieuw Zeeland
Een andere geniaal tafereel speelt zich hier ruim 10 tijdzones vandaan, af. In Nieuw Zeeland is de oude Olympisch Kampioen skiff van 2000 zich weer op het roeien aan het richten. Rob heeft afgelopen december een officieus wereldrecord ergometeren neergezet van 5min36sec over de 2000m Best rap, daarbij trapte hij ook pardoes even een officieus wereldrecord over de 5000m, 14min52sec. Ja, dat is gemiddeld onder de 6 plat over de 2km. Nu maakt dat allemaal niets uit, ware het niet hij nu ook de drievoudig wereldkampioen (ook uit Nieuw Zeeland) van de afgelopen drie jaren ook al met 3-1 heeft verslagen. Morgen is The Battle! Eén race, volledig afgesloten van publiek, media etc. om te bepalen welke roeier naar de Spelen kan!? Daar sta je dan, drie keer Wereld Kampioen (2005-2006-2007) en dan komt er die oude rot weer opduiken, die een beetje heeft gezeild, draaien aan de koffiemolen. Ben benieuwd wie voor Nieuw Zeeland het goud mag gaan ophalen.
Maxtest
Voor ons is het eigenlijk een race naar het selectiemoment. Momenteel staat alles in het teken van fysiek, mentaal, technische ontwikkeling. Makkelijk is dat niet altijd, de vermoeidheid zorgt voor een ‘doof’ gevoel in de spieren waardoor het soms maar afvragen is of de halen wel goed zijn. Bevestiging van de coach is dan wel lekker. De laatste dagen veel in de twee geroeid, eerst met Marshall en nu met Roeland. Morgen op de ergo om even de romp te ontlasten van al het gewiebel uit de twee (marshall roeit nog niet echt makkelijk op bakboord en het water zit ook niet mee). ’s Middags in de vier een techniek training. Opstaan is nog steeds erg vroeg, maar ja, zo krijg je in elk geval ritme! Het eten is al even relaxed als het roeiwater hier en de benen zijn leeg. Op naar mijn bedje zo om lekker te lezen en dan weer vroeg het lampje uit te doen!
Paul
28-2-2008
25-2 Maandag: 22km
26-2 Dinsdag: 36km
27-2 Woensdag: 47km
28-2 Donderdag: 26km
sub: 131km
De Holland Acht, deel 4 is bekend! Bezopen zware mannen vanochtend op het terrein. Stilzwijgende afvallers... wederom dromen die voor de komende vier jaren dromen zullen blijven. Gelukkig doet het weer hier wonderen, ’s ochtends nog de mist in de vorm van een achterblijvend spoor van teleurstelling. ’s Middags een heerlijk zonnetje, niemand wacht!
Saai
Roeien hier begint zowaar saai en normaal te worden. De kilometers vliegen onder de bereden sliding door, eenzaam vaart de gele boot door het gore verontreinigde water. Mannen die zwoegen voor dat ene doel, plezier in trainen. Dat er goud mee gewonnen kan worden is slechts een stok achter de deur, om te beseffen dat er nu voor het allerlaatst dit jaar diep, echt diep in de spieren gezocht wordt naar energie en kracht om elke haal op Olympisch niveau te maken. Zoals mijn oude coach Anton altijd zei; “No Pain, No Gain!”. Kortom geen succes zonder lijden! Vier en twee zonder scheren twee- tot driemaal daags over het water. De krachttrainer is net weer naar huis om afgelost te worden door de masseur en de fysio. De wachtlijst groeit gestaag. Vachlav Chalupa was vandaag zijn 5:47min aan het botvieren in een twee zonder, werd daarbij ook nog geprikt in zijn oor om de hoeveelheid lactaat te meten. We zien een hoop gekke dingen hier in Sevilla. De Zwitsers zijn nu aan het skiffen, tweeën en aan het vieren. Waarschijnlijk allemaal naar het kwalificatie toernooi. Gelukkig hoeven wij daar niet meer heen. Wat een hel moet dat zijn. Bij de Nederlandse Dames spelen ook wat onderhuidse frustraties. Annemiek en Sarah gaan de eerste World Cup roeien in de twee... Goed dat geeft natuurlijk te denken. Niet dat deze keuze gek is, ze varen immers behoorlijk snel, alleen zijn de andere acht dames hier niet van amussed! Kiezen voor jezelf wordt niet in dank afgenomen.
Nieuw Zeeland
Een andere geniaal tafereel speelt zich hier ruim 10 tijdzones vandaan, af. In Nieuw Zeeland is de oude Olympisch Kampioen skiff van 2000 zich weer op het roeien aan het richten. Rob heeft afgelopen december een officieus wereldrecord ergometeren neergezet van 5min36sec over de 2000m Best rap, daarbij trapte hij ook pardoes even een officieus wereldrecord over de 5000m, 14min52sec. Ja, dat is gemiddeld onder de 6 plat over de 2km. Nu maakt dat allemaal niets uit, ware het niet hij nu ook de drievoudig wereldkampioen (ook uit Nieuw Zeeland) van de afgelopen drie jaren ook al met 3-1 heeft verslagen. Morgen is The Battle! Eén race, volledig afgesloten van publiek, media etc. om te bepalen welke roeier naar de Spelen kan!? Daar sta je dan, drie keer Wereld Kampioen (2005-2006-2007) en dan komt er die oude rot weer opduiken, die een beetje heeft gezeild, draaien aan de koffiemolen. Ben benieuwd wie voor Nieuw Zeeland het goud mag gaan ophalen.
Maxtest
Voor ons is het eigenlijk een race naar het selectiemoment. Momenteel staat alles in het teken van fysiek, mentaal, technische ontwikkeling. Makkelijk is dat niet altijd, de vermoeidheid zorgt voor een ‘doof’ gevoel in de spieren waardoor het soms maar afvragen is of de halen wel goed zijn. Bevestiging van de coach is dan wel lekker. De laatste dagen veel in de twee geroeid, eerst met Marshall en nu met Roeland. Morgen op de ergo om even de romp te ontlasten van al het gewiebel uit de twee (marshall roeit nog niet echt makkelijk op bakboord en het water zit ook niet mee). ’s Middags in de vier een techniek training. Opstaan is nog steeds erg vroeg, maar ja, zo krijg je in elk geval ritme! Het eten is al even relaxed als het roeiwater hier en de benen zijn leeg. Op naar mijn bedje zo om lekker te lezen en dan weer vroeg het lampje uit te doen!
Paul
