Terwijl ik hier amper aangekomen ben, zijn dit de plaatjes die ik vanuit Groningen zie, afgebroken wiek bij de witte molen en auto's in de sloot.
Leg thuis maar eens aan je vrouw uit wat je daar met de auto deed

Eigenlijk zijn we dus precies op tijd vertrokken.

Hier in Z-frankrijk hebben we ook wel wat met het weer te stellen, storm. Al best veel trainingen konden niet doorgaan en werden vervangen door rondjes hard rijden op de racefiets(blij dat ik die meegenomen heb)

In Maastricht heb ik kunnen testen hoe m'n rug reageert op weer meer en langer roeien, dat viel mee en dus ging ik met vertrouwen hierheen. De belasting ligt hier nog stukje hoger, ook omdat er veel boordhalen tussen zitten in allerlei verschillende boten en opstellingen.

Met nog een paar dagen te gaan, weet ik wel zeker, dat m'n rug dit kamp overleeft. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant merk ik dat ik het ook als vanzelfsprekend beschouw.

Eindelijk weer veel roeien, mn handen zitten weer vol eelt en die paar blaren kom ik ook wel overheen.

Dus weer een flinke stap gezet, nu blijven bouwen aan fitheid en belastbaarheid en op naar de selectieraces eind februari/begin maart.

Ps ze klaverjassen hier zonder te bieden, de idioten. Tijd voor ze om een keer op Gyas langs te komem