Vrijdag 22 mei 4.30: bewoners rond het Emmaviaduct werden langzaam wakker van het gerommel van een klein groepje Gyanen. Sommigen nog met slaperige ogen van een paar uur in bed, anderen met wazige ogen van de borrel. Na alle tassen, slaapzakken, luchtbedden, boodschappen, bierblikken en drankflessen in de auto’s gepropt te hebben, konden we rond 5.00 wegrijden. De FoetCie-uitwisseling naar Bern was officieel begonnen!

Onderweg kon iedereen zich goed vermaken met de goodiebag. De daarin verstopte Smirnoff Ice en de crazy 88 gaven genoeg te doen tijdens de urenlange reis. Iets na 16.00 kwam (bijna) iedereen op tijd aan op de Rowing Club Bern (RCB). Het ontvangst werd geregeld door een eerder vertrokken auto, en uiteraard onze Zwitserse vrienden. En wat een ontvangst was dat! Zowel de vriendelijkheid van de locals als de prachtigheid van de omgeving maakte de reis meer dan waard. Ook het clubgebouw was mooi om aan te zien. Hoe goed iedereen ook gepoetst heeft tijdens het Klus & Clean weekend, je weet pas echt hoe schoon een botenhuis kan zijn wanneer je op RCB rondloopt.

In de ergoruimte was plek gemaakt om onze matjes, luchtbedden en hema-opblaastompoes neer te leggen. Toen dat gedaan was, was het alweer tijd om te eten. Op de tafels stonden fonduepannetjes klaar voor traditionele Zwitserse kaasfondue met brood en peertjes. Voor ons een echt speciale maaltijd, voor hen een gemiddelde doordeweekse dag. ‘s Avonds werd er op de vereniging gechilled met de nodige drankjes en gezelligheid, waar ook de Zwitsers vrolijk aan mee deden (en wat konden die drinken zeg!). Toen zij laat naar huis gingen waagden enkele van onze mannen het nog om in het ijskoude smeltwater een duikje te nemen in Adamskostuum, gevolgd door een hele lange, warme douche. De eerste dag zat er alweer op.

Zaterdagochtend begon het echte werk: roeien! RCB ligt aan de Wohlensee, een stuwmeer in de rivier Aare. Hierop hebben 25 Gyanen en een aantal Zwitsers een prachtig tochtje van zo’n 18 kilometer gemaakt. ‘Ogen in de boot’ werd maar een keertje gedoogd; het is immers niet elke dag dat je zulk mooi uitzicht hebt. De luidruchtige A28 werd vervangen door beboste heuvels waarin je de vogels kon horen zingen. Al het roeien was skollend, maar voor de niet zo ervaren mensen waren er gelukkig ook C4*’s aanwezig in plaats van gladde boten. De mooiste boot was echter wel de C3x, oneven aantal roeiplaatsen zijn blijkbaar geliefd in het land. Terug op het botenhuis werden lekkere Hollandse broodjes knakworst gemaakt. De Zwitsers vonden het een beetje raar dat ze niet echt knakten, maar ze waren wel lekker.

Het middagprogramma bestond uit Bern verkennen. Het verkeer rond de stad werd overdonderd door een colonne van Nederlandse kentekens die op willekeurige plekken stil moest staan, omdat er weer eens een auto achter bleef bij een verkeerslicht. Die hellingproef blijft nou eenmaal lastig voor ons. Eenmaal in de stad kregen we van een Nederlands-sprekende Zwitser een privé tour met veel leuke feitjes. Het (letterlijke) hoogtepunt waren de vele treden naar de top van de Münstertoren, en uiteraard het uitzicht die we daar vanaf hadden. De prachtige gebouwen, de heldere rivier en de blauwe lucht zorgden voor de meest mooie foto’s. De wandeling eindigde even later weer bij de auto’s. De colonne kon weer vertrekken. Dit keer niet naar RCB, maar omhoog de bergen in!

Het was even spannend, en niet iedereen kon even hard, maar elke auto is het gelukt om helemaal naar boven te tuffen. We kwamen aan in een echte berghut, maar dan ook een echte! De kamers werden verwarmd door houtkachels, onder het toilet zat niets meer dan een groot gat, en je gezicht wassen kon met naar binnen gepompt beekwater. Buiten konden de drankflessen gekoeld worden in de restjes sneeuw die er nog lagen, en als je om je heen keek zag je niet veel meer dan groene bergen die rond de top overgingen naar wit. Kortom: de perfecte plek om ‘s avonds een feestje te bouwen! Om genoeg energie daarvoor te krijgen werden we verrast met een goede maaltijd, compleet met worstjes van de barbecue. Bij het toetje kon er al goed ingedronken worden; er zat namelijk genoeg wodka door de fruitsalade.

Met dank aan onze Amsterdamse mede-roeiers waren we op het perfecte thema gekomen voor de avond: ‘Asociaal vs. Corporaal: wie sloopt de berghut het eerst?’. Iedereen was in z’n beste (of slechtste) tokkie of jasje-dasje kostuum gekropen om het dak er haast letterlijk af te blazen. We mochten dan wel in de middle-of-nowhere zitten, maar de enkele huisjes aan de overkant van het dal moeten Coco de Clown en Hitzone 2000 wel gehoord hebben! Mocht je ooit op een Gyas-borrel zijn en enkele mensen over een olifant horen zingen; grote kans dat het Bern-gangers zijn. Het feest werd extra leuk door de aanwezigheid van enkele Zwitsers en de fusten met lokaal kwaliteitsbier die ze geregeld hadden.

Op de brakke zondag lagen heerlijke traditionele zondagse broden klaar (naast het overgebleven wodka-fruit van de vorige avond) voor een heerlijk buiten-ontbijtje met uitzicht op de bergtoppen. Later mocht een groot deel van de groep een mooie 2-urige wandeltocht ondergaan, terwijl de auto-bestuurders ervoor zorgden dat de hut weer netjes achtergelaten werd. Hierna werden de wandelaars ergens anders opgepikt om vervolgens verder te reizen naar Thun, een pittoresk stadje aan de Thunersee. Dit was een veel groter, en drukker, meer dan de Wohlensee. Aan de kant zag je dan ook geregeld toeristen staren alsof ze nog nooit een roeiboot hadden gezien. Natuurlijk staarden en zwaaiden wij gewoon terug, want die ogen hoefden nog steeds niet in de boot. Waar de Wohlensee wat stil en intiem was, was de Thunersee veel spectaculairder. Enorme bergtoppen gaven een prachtig uitzicht vanuit de boten van Seeclub Thun die we mochten gebruiken. Het prachtigst was echter wel het wedstrijdje dat gehouden werd. Op het meer lagen onder andere een 8+, 4x, B5x(!) en C4+ naast elkaar te strijden voor de eer van het weekend. Een 4x won uiteindelijk nadat de 8+ een klein aanvarinkje had, maar ook de C4+ verdient complimenten aangezien die het nog verrassend lang bij kon houden!

Soep met geroosterd stokbrood van de barbecue vulde de magen na deze actieve dag. Eenmaal terug ‘thuis’ op RCB werd er nog genoten van de overgebleven, geopende flessen drank die op moesten. De aller, allerlaatste blikken Schultenbräu waren voor de winnaars van de pubquiz dat het weekendprogramma afsloot. Op de maandagochtend was iedereen (verrassend) vroeg op om hun taakje van het corveerooster te doen. Iedereen bedankt voor de goede hulp! Het botenhuis zag er net zo schoon uit als toen we aankwamen. Rond de klok van 11.00 vertrokken de auto’s één voor één weer naar ons kikkerlandje. Hoewel niet afgesproken bleek de McDonald’s in Noord-Duitsland een verzamelpunt te zijn voor het avondeten, aangezien bijna iedereen elkaar hier weer tegenkwam. Hiermee was het geweldige weekend helaas weer voorbij.

Wij van de FoetCie willen graag iedereen bedanken die geholpen heeft om deze uitwisseling tot zo’n groot succes te maken. Ten eerste uiteraard de Zwitsers, die ons open hebben ontvangen en ons hebben geholpen door veel dingen te regelen. Hopelijk zullen ze volgend jaar een bezoekje aan ons brengen. Onze contactpersoon Jürgen krijgt een eigen regel in dit dankwoordje aangezien hij vanaf het begin echt heel veel voor ons gedaan heeft, super bedankt! Voor wie ooit nog eens op RCB rondloopt, je kan dan een Gyas-composhirt tegenkomen met de namen van 25 Gyanen erop: ons cadeau aan de vereniging. Natuurlijk was het weekend ook niet geslaagd zonder de deelnemers van onze kant. Iedereen bedankt voor de gezelligheid die jullie naar Zwitserland brachten! En sorry voor al die opblaasboten, visgerei en AH-moestuintjes die jullie mee moesten sjouwen.

Dikke knuffels, kusjes en lebbers,
FoetCie ‘15

P.S. We kunnen iedereen aanraden om RCB te liken en/of te volgen op Facebook en Twitter, of om hun site eens te bezoeken.
P.P.S. Als je meer foto’s wilt zien kan je ook op die site terecht, en wel hier, hier en hier.