In het holst van de Nijmeegse nacht verscheen afgelopen vrijdag alweer voor het vijfde jaar op rij een Gyas team aan de start van de grootste estafetteloop van Europa. Zoals elk jaar werd ook dit jaar het team gevormd door een mooie mix van eerstejaars, ouderejaars, en oud-Gyas leden. Maximaal integreren dus, maar natuurlijk vooral doen waarvoor we kwamen: kneiterhard lopen op de 25 etappes die de route tussen de start Nijmegen en het eindpunt in Enschede vormen.
Om 00:30 beet de nachtploeg de start af waarbij Linde als eerste loopster direct een snelheid wist te noteren waarvan de wedstrijdleiding achterdochtig werd. Terecht, zo bleek later, want Linde pakte de hardlooproute aan alsof het de Amstel was en sneed overal waar het ook maar enigszins kon af. Doordat Linde op ietwat frauduleuze wijze een toptijd wist te noteren (en, toegegeven, daarnaast ook gewoon hard liep) en ook Thorben er de benen goed onderzette waren ze veel eerder bij het volgende wisselpunt dan gedacht. Hier stond Wiecher dus ook nog vrolijk te kijken naar al het volk dat zich rond half twee ’s nachts ergens in een weiland vlak bij de grens had verzameld. Superfanatieke atleten en brallende studenten die zonder knipperen nog even snel een blikje bier leegtrekken voordat ze aan hun etappe beginnen. Genoeg te zien dus, maar Thorben zag hij over het hoofd, waardoor deze een dikke halve minuut verdwaast bij het wisselpunt stond te wachten. Toen de wissel dan wel eindelijk plaatsvond vloekte Thorben zo hard dat Wiecher het direct op een lopen zette en een sprintje naar Duits grondgebied trok, om het stokje direct weer aan een ander licht08 lid over te geven. Tijmen, zoals we de man kennen, stond klaar om te springen. Als een dolle hond trok hij het lopershesje van Wiecher’s hoofd en hierbij direct zijn bril mee. Tijmen was nog geen honderd meter verder of 5 andere lopers hadden Wiecher’s bril in een prachtige mozaïek veranderd. Slechts een klein offer, dat in het niet valt bij het grotere belang van een hoge klassering.
Na 2 licht08-ers viel nu de eer te beurt aan 2 roeiers van licht09. Bouke en Piet ramden in de kleine uurtjes van de nacht door over onverlichte paden en trokken bij Emmerich de Rijn over. Net voor het ochtendgloren gaven ze het stokje aan Emma, de tweede vrouw van het nachtblok. Een speciale tip voor Emma ‘standaard janken dat het kut ging’ van der Harst: als je na het over de finish komen direct gaat roepen dat het takketraag ging moet je vervolgens niet 2 minuten later iedereen in de auto kapot gaan maken als blijkt dat je je etappe toch prima hard hebt afgestampt. Zo wordt je natuurlijk nooit serieus genomen.
Bas zette na het moeilijke genuil van Emma direct weer een positieve noot door gewoon te laten zien wat hard gaan is. Geen gezeik, gewoon hard gaan. “Mooi wark,” knauwde Gerrit toen hij het stokje overnam. En zo was het. En zo ging ook de laatste etappe van de nacht. Terwijl een heldere gouden schijf aan de horizon verscheen, snelde een zilvergrijze pijl over de achterhoekse wegen: Gerrit was in bloedvorm.
Aangekomen in het pitoreske Ulft ontwaakte de ochtendploeg, die aldaar een topvoorbereiding hadden. De ouders van Danniek waren net als vorig jaar bereid om het zooitje ongeregeld bij hun in de kelder te laten slapen, op slechts enkele meters van de herstart. Terwijl de nachtploeg hun plekje in de kelder overnam, maakte Klaes (alweer licht 08) zich klaar voor de eerste etappe van de ochtend. Tijdens zijn etappe moest hij op een ongelukkig moment wachten voor een passerende stoomtrein. In de minuten die volgden leerde de achterhoek er een mooie serie nieuwe Friesche scheldwoorden bij. De woede van Klaes werd echter vooral omgezet in snelheid, welke werd overgenomen door Els, Marlotte en Denise. Bram P, Thijs en Robbert noteerden allemaal strakke tijden en toen Dianne ook nog even liet zien dat je als vrouw echt niet per se lang hoeft te zijn om hard te kunnen gaan was het middagblok alweer ten einde.
Tijd voor het eindschot: de middag ploeg stond al de hele dag stijf van de spanning. Stipt op tijd, in een onberispelijk gesteven uniform, meldde soldaat van den Berg (Bartelo – licht08) zich bij de start van de eerste etappe van het middagblok. In het startvak viel rondom hem een wak tussen de dicht opeengepakte wachtende lopers. Iedereen kon aan zijn ogen zien: deze man weet wat doden is. Bij het klinken van het startschot dook Bartelo aanvankelijk met een trillend linkerooglid en schuim op zijn bek naar de grond om dekking te zoeken. Zijn tweede reactie was om te grijpen naar zijn vertrouwde halfautomatische colt .786. Maar zijn handen grepen slechts lucht. Langzaam besefte hij zich weer waar hij was en waarvoor hij gekomen was. Hard gaan. Focking hard gaan. Als een dolle stormde hij af op de vijandelijke loopgraven. Daar aangekomen vond hij eindelijk zijn munitie: Bram ‘the human bullit’ Kuip. Met vaste hand pompte Bart twee ‘Bram bullits’ uit zijn wapen: gelijk raak. Op twee (!) etappes noteerde Bram absolute toptijden. Ook Joost, Wouter en Sigrid beten fel van zich af en trapten de vijand hard naar achter.
In Enschede aangekomen restte nog slechte twee etappes: een voor de vrouwen en een voor de heren. Beiden over hetzelfde parcours naar de campus van de TU Twente. Dit jaar viel deze eer wederom te beurt aan Ben van Oeveren en Danniek. Op de etappe waarbij alle teams hun toplopers inzetten wisten zij beiden een klassering te behalen waar ze alleen maar trots op mogen zijn.
Met 11 uur 39 minuten en 47 seconden heeft Gyas zichzelf weer verbeterd en een de elfde plek in een veld van 368 teams behaald. Uiteraard zijn we weer veruit de snelste roeivereniging, maar ook veel atletiekteams en zelfs sommige universiteitsteams moesten voor ons in het stof bijten. Al met al een topprestatie waar heel Gyas trots op kan zijn.
Als laatste wapenfeit van dit weekeind rest alleen nog het feest. Laten we het zo zeggen: als je er niet bij was is dat kut voor je. Wil je volgende jaar ook weten waarom je je nu kut moet voelen omdat je het dit alles hebt gemist? Doe mee! Sinds vorig jaar is er een officiële Gyas-batacommissie opgericht. Deze commissie zorgt niet alleen voor een super strakke organisatie, verzorgt maar ook in de maanden voor de Bata structureel hardlooptrainingen. Hierdoor hebben we dit jaarsneller gelopen dan alle voorgaande jaren! Hulde voor de Batacie!
# Naam Tijd Snelheid Klass. Tijd # Cum. tijd Cum. #
01
Linde - 00:11:36 18.48 00:00:00
02
Thorben - 00:29:09 13.87 00:29:09 44 00:29:09 45
03
Wiecher - 00:47:14 15.83 00:47:14 17 01:16:23 19
04
Tijmen - 00:40:09 14.91 00:40:09 19 01:56:32 15
05
Bouke - 00:29:45 14.95 00:29:45 13 02:26:17 14
06
Piet - 00:30:16 14.49 00:30:16 20 02:56:33 13
07
Emma - 00:28:36 14.00 00:28:36 10 03:25:09 13
08
Bas - 00:31:26 15.43 00:31:26 10 03:56:35 11
09
Gerrit - 00:18:33 15.02 00:18:33 27 04:15:08 12
10
Klaes - 00:40:07 14.96 00:40:07 39 04:55:15 13
11
Els - 00:12:36 12.35 00:12:36 24 05:07:51 13
12
Marlotte - 00:20:21 12.65 00:20:21 20 05:28:12 14
13
Denise - 00:22:36 13.96 00:22:36 20 05:50:48 13
14
Bram P - 00:29:31 15.50 00:29:31 9 06:20:19 13
15
Thijs - 00:38:54 14.43 00:38:54 43 06:59:13 13
16
Robbert - 00:26:32 14.88 00:26:32 32 07:25:45 13
17
Dianne - 00:16:41 12.39 00:16:41 22 07:42:26 13
18
Joost - 00:37:57 15.25 00:37:57 24 08:20:23 13
19
Bram K - 00:24:22 17.77 00:24:22 1 08:44:45 13
20
Bartelo - 00:24:00 15.36 00:24:00 15 09:08:45 13
21
Wouter - 00:33:48 15.80 00:33:48 7 09:42:33 12
22
Bram K - 00:34:25 16.72 00:34:25 6 10:16:58 11
23
Sigrid - 00:32:47 13.39 00:32:47 21 10:49:45 11
24
Danniek - 00:28:13 14.32 00:28:13 23 11:17:58 12
25
Ben - 00:21:49 18.52 00:21:49 8 11:39:47 11