Souston
Jan-Willem Gabriëls
Hallo allemaal,
Een update vanuit het zonnige zuiden van Frankrijk waar Rogier en ik ons voorbereiden op de WK in Eton. Terwijl Paul met de rest van de equipe in het, naar wij hier begrijpen, zeer regenachtige München zit, hebben wij het hier onder de zon zeer goed naar onze zin.
De eerste week zit er inmiddels op en vandaag hebben wij afscheid moeten nemen van de "kookploeg". De ouders van Gijs en mijn moeder en zusje hebben de hele eerste week de catering verzorgd. Boodschappen doen, menu's samenstellen, koken, afwassen, alles werd geregeld.
Normaliter zitten wij in een aantal grote huizen aan het meer. Deze waren echter de eerste week nog niet beschikbaar. Bij een aantal particulieren hebben wij een drietal huizen gehuurd als onderdak voor de eerste week. Waar in de huizen aan de baan voor ons gekookt wordt, was dat bij de nu gehuurde huizen vanzelfsprekend niet het geval. Na een kleine inventarisatie leek het beide moeders en mijn zusje erg leuk om met ons mee te gaan om voor 25 man een week lang het eten te verzorgen.
Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat ik nog nooit een week achter elkaar zo lekker en goed heb gegeten. Allemaal heerlijke gerechten, verse vis en vlees, verse groenten, de meest heerlijke (pasta)salades, soepen enz. Het contrast met hetgeen ons deze week te wachten staat is gigantisch. Op het roeicentrum is het eten verre van goed. Geen verse groenten, geen heerlijke salades, niets van dat al. We proberen hier iedere keer iets aan te doen, maar het lijkt alsof de Fransen het niet (willen) begrijpen.
Waar de innerlijke mens dus extreem goed verzorgd is tijdens de eerste week waren de overige randvoorwaarden ook goed verzorgd. Het vervoer van en naar de baan was geregeld. Als vierzonder mogen wij ons verplaatsen in een schitterende oude Benz uit de jaren '80, echt vet. Daarnaast is het weer erg aangenaam om te roeien. Waar wij rekenden op extreme hitte bleek dit na aankomst mee te vallen. Net als in Nederland was de hittegolf net achter de rug en roeien bij een graad of 25 is nu eenmaal erg aangenaam.
's Morgens trainen wij met de vier eerst, waarna Mark in zijn bootje met de acht mee gaat. 's Middags dan weer hetzelfde en tussendoor lekker even een middagslaapje, wat lezen of gewoon in je stoeltje genieten van de schitterende omgeving. Na de middagtraining begeeft iedereen zich naar de "Mansion", het grootste huis, waar ook gekookt wordt. Daar kunnen wij iedere dag genieten van de heerlijkheden die er nu weer voor ons bereid zijn. Na het eten nog een spelletje jeu de boules, even spelen met de frisbee, een balletje trappen, DVD'tje kijken, lezen of een kaartje leggen en dan naar huis om te slapen.
Al met al echt een eerste topweek. Nu afwachten wat de tweede week gaat brengen. Qua eten wordt het waarschijnlijk even doorbijten, maar beter kan ook niet na een week waarin alles op culinair gebied perfect was. Qua roeien hoop ik dat wij nog een goede stap kunnen zetten. Wij zijn hard aan het werk met ons ritme en komende week gaan we daar driftig mee door.
Morgen weer sparren met de acht, heb ik nu al zin in.
Tot de volgende keer!
Jan-Willem
Een update vanuit het zonnige zuiden van Frankrijk waar Rogier en ik ons voorbereiden op de WK in Eton. Terwijl Paul met de rest van de equipe in het, naar wij hier begrijpen, zeer regenachtige München zit, hebben wij het hier onder de zon zeer goed naar onze zin.
De eerste week zit er inmiddels op en vandaag hebben wij afscheid moeten nemen van de "kookploeg". De ouders van Gijs en mijn moeder en zusje hebben de hele eerste week de catering verzorgd. Boodschappen doen, menu's samenstellen, koken, afwassen, alles werd geregeld.
Normaliter zitten wij in een aantal grote huizen aan het meer. Deze waren echter de eerste week nog niet beschikbaar. Bij een aantal particulieren hebben wij een drietal huizen gehuurd als onderdak voor de eerste week. Waar in de huizen aan de baan voor ons gekookt wordt, was dat bij de nu gehuurde huizen vanzelfsprekend niet het geval. Na een kleine inventarisatie leek het beide moeders en mijn zusje erg leuk om met ons mee te gaan om voor 25 man een week lang het eten te verzorgen.
Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat ik nog nooit een week achter elkaar zo lekker en goed heb gegeten. Allemaal heerlijke gerechten, verse vis en vlees, verse groenten, de meest heerlijke (pasta)salades, soepen enz. Het contrast met hetgeen ons deze week te wachten staat is gigantisch. Op het roeicentrum is het eten verre van goed. Geen verse groenten, geen heerlijke salades, niets van dat al. We proberen hier iedere keer iets aan te doen, maar het lijkt alsof de Fransen het niet (willen) begrijpen.
Waar de innerlijke mens dus extreem goed verzorgd is tijdens de eerste week waren de overige randvoorwaarden ook goed verzorgd. Het vervoer van en naar de baan was geregeld. Als vierzonder mogen wij ons verplaatsen in een schitterende oude Benz uit de jaren '80, echt vet. Daarnaast is het weer erg aangenaam om te roeien. Waar wij rekenden op extreme hitte bleek dit na aankomst mee te vallen. Net als in Nederland was de hittegolf net achter de rug en roeien bij een graad of 25 is nu eenmaal erg aangenaam.
's Morgens trainen wij met de vier eerst, waarna Mark in zijn bootje met de acht mee gaat. 's Middags dan weer hetzelfde en tussendoor lekker even een middagslaapje, wat lezen of gewoon in je stoeltje genieten van de schitterende omgeving. Na de middagtraining begeeft iedereen zich naar de "Mansion", het grootste huis, waar ook gekookt wordt. Daar kunnen wij iedere dag genieten van de heerlijkheden die er nu weer voor ons bereid zijn. Na het eten nog een spelletje jeu de boules, even spelen met de frisbee, een balletje trappen, DVD'tje kijken, lezen of een kaartje leggen en dan naar huis om te slapen.
Al met al echt een eerste topweek. Nu afwachten wat de tweede week gaat brengen. Qua eten wordt het waarschijnlijk even doorbijten, maar beter kan ook niet na een week waarin alles op culinair gebied perfect was. Qua roeien hoop ik dat wij nog een goede stap kunnen zetten. Wij zijn hard aan het werk met ons ritme en komende week gaan we daar driftig mee door.
Morgen weer sparren met de acht, heb ik nu al zin in.
Tot de volgende keer!
Jan-Willem
