Zo tijd om weer eens wat van ons te laten horen. Na 2 goede weken in Portugal stond de afgelopen week maar in het teken van 1 ding. Niet de elfstedentocht, maar de maxtest. Angst om ziek te worden of te vallen en mijn test te missen heef ter zelfs voor gezorgd dat ik helemaal niet op de schaatsen gestaan heb.

Dat moet volgend jaar maar weer. Gelukkig heeft deze opoffering wel geleid tot wat moois, namelijk 5:55. Een nieuw PR en gezien de omstandigheden een goede tijd. De voorbereiding was namelijk niet ideaal.

Op zo'n trainingskamp wordt je in 2 weken tijd namelijk langzaam kapot gemaakt. Waar je je in het begin sterk voelt en eindeloos wil roeien, komt daar in de 2e week verandering in. Zeker dit kamp wilde je niet compleet gesloopt naar huis, want de oefenafstandjes moest je snel aan beginnen na de terugreis.

Zonder dat ik het door had heb ik die 2e week toch wel stevig doorgetrokken en de 1500m die ik in Portugal op maandagochtend deed ging dan ook helemaal nergens over.

Het gevolg is dat je zowel moe als zonder zelfvertrouwen naar huis gaat. Daar staat je naast het wel of niet schaatsen nog een lastige keus te wachten. Train ik door waardoor mijn lijf "aan" blijft staan of rust ik echt uit, met als risico dat je lijf in de rust modus beland.

Door de slechte 1500m was die keus eigenlijk voor mij gemaakt. Veel het bed in. Dus dinsdag eerst een hele dag vrij, heerlijk. Woensdagochtend wachtte dan nog een 1000m en een 500m op me. Op het OTC aangekomen blijkt de lucht zo droog dat ik tijdens het stayeren al last van mijn longen krijg. Daar moet wat aan gebeuren. Dus ik na de Borent en omdat de luchtbevochtigers waren verhuurd, heb ik maar 2 behangstomers meegenomen.

Binnen een uurtje was het eerder te benauwd dan te droog. Heerlijk when a plan comes together. De afstandjes gingen wel ok, scores niet geniaal, maar als je uit jezelf rust tussen je afstandjes begint af te snoepen, dan weet je dat het wel makkelijk ging.

Donderdag nog een beetje bewegen en dan klaar voor de test.

Vrijdagochtend half 8 gaan mijn ogen open. Jezus wat heb ik een hoofdpijn en zit mijn kop vol snot. Daar gaat mijn test dacht ik. Eerst maar stomen en goed eten en drinken. Dat hielp iets. Toen toch maar naar de Bosbaan om de warming-up te doen. Altijd 3u voor een test of belangrijke wedstrijd knal ik al ff het zuur in. Dus 300m in T30 op 1:30, zodra je het zuur in je benen voelt komen, maak ik 10 hardste halen in hetzelfde tempo zodat het echt even lekker brand. Dan 20minuten uitroeien om het zuur weer kwijt te raken en dan ben ik klaar.

Gelukkig de benen doen het nog, maar alles boven mijn nek is drama. Met behulp van de masseur en vele watjes met spul om de boel open te zetten kreeg ik een uur van tevoren zowaar bijna zin.

Gevolg is wel dat ik mijn test niet ga aanvallen, behoudend weg, niet te vroeg het mes op je keel en dan afsprinten.

Na een felle start heb ik wat moeit om mijn ritme te vinden in T34 1:29, daardoor net wat te lang te hard. Toen het ritme er wel was was de eerste 500m eigenlijk zo voorbij. Op naar de 1000, dat duurt dan toch wel lang en de 1:30 komt me eigenlijk al net te vaak in beeld. Nu het lastige stuk. Hier ontzie ik mezelf, niet te vroeg gaan vechten en kom dus echt structureel op 1:30 uit.

Ah de laatste 500m, langzaamaan steeds vaker weer 1:29 in beeld, al heb ik hier inmiddels wel 36halen per minuut voor nodig. PR komt er, nu geen domme dingen doen. Dus wacht ik en wacht ik en pas de laatste 250m is het van de een op de andere haal BAM!!!. T40 plus en de klok in 1 keer naar beneden. Tel ze weg, harder die benen. Sterk zitten, knallen benen. Naast mij hoor ik Olivier stokje neergaan. Hij onder de 5:50, ik ben er dan ook bijna en na 3 harde laatste halen op 1:26 mag ik ook stoppen. 5:55

Hier doe ik het voor. Pijn in je poten, grenzen verleggen en genieten van de druk die er op deze test stond. Het is me gelukt, het weer te doen als het moet, dat gevoel is heerlijk.

Nu deze test achter de rug is, zulllen we de komende week nog veel binnen zitten en hopelijk kunnen we voor vertrek naar Italie eind deze maand nog een paar keer roeien. Daar zullen we een week trainen in 2- en dan een wedstrijd over 2k varen. Ten slotte zullen de laatste plekken in de 8 geraced worden in 4-. Dan is de selectie klaar.

Het wordt dus nog even spannend, maar heb er alle vertrouwen in