De uitkomst van een paar dagen relativeren: ik heb mijn eerste World Cup geskiffd en mijn eerste ‘Rowing World Cup Finalist- shirtje’ binnen! Bijna niemand die later nog weet dat er überhaupt maar zes roeisters aan de start lagen..

Op dag 1 moest ik vanuit het vliegtuig vrij snel richting baan om me te gaan voorbereiden op mijn eerste race, toen ik al van mijn ouders een sms kreeg dat het wel wat hard waaide in Banyoles. Op het water bleek dat nog zacht uitgedrukt en overwoog ik maar weer aan te leggen, nadat mijn boot voor de zoveelste keer tot de nok toe vol zat met water. Ik wilde Paul& Jaap heel graag geloven dat ze met dit weer echt niet zouden starten de volgende dag, en zag uiteindelijk de lol er van in. Het water was tenslotte lekker warm!! Toen ik aanlegde na zelfs braaf al m’n opzetjes te hebben gedaan, kreeg ik te horen dat ik nog een dagje langer kon acclimatiseren. Drie terugtrekkingen zorgden voor een rechtstreekse finale. Voor mij jammer, aangezien het aantal deelnemers al kleiner was dan verwacht en de niveauverschillen in de finale nu waarschijnlijk groot zouden zijn. Maar, ja de finaleplek was binnen en maar zien wat daar te halen viel!

Zaterdagochtend: de ‘race for lanes’. Twee dagen lang had ik weinig stress gehad, maar deze nacht en ochtend maakten dat meer dan goed. Bij het tandenpoetsen wilde ik het liefst al m’n eten er weer uitgooien en rijdend in de auto naar de baan heb ik twee kilometer lang gevraagd of dit nou al de juiste afslag was.. Ineens bedacht ik me blijkbaar dat het nu echt moest gebeuren. In je vertrouwde bootje op het water is dan nog de beste plek en na dagen oefenen kende ik mijn inroeiprogramma van binnen en buiten… De race was nog wel even ‘nieuw’. Uiteraard zat er ergens een raceplan in mijn hoofd, maar misschien op 500m, misschien nog later ging er pas een belletje rinkelen dat ik het ook moest gaan uitvoeren. Boos op me zelf dus achteraf dat ik het zo had laten gebeuren. Maar, ik was niet als laatste gefinished en er was voor zondag ruimte voor verbetering.

Met de opdracht om mee te tellen met de eerste 45 halen, vloog ik zondag als eerste uit de start (voor wie het niet gelooft: universalsports.com, 1uur26min), heb ik mijn raceplan uitgevoerd en ging het eerste deel beter dan zaterdag. De reuzinnen op dat mooie blauwe meer deden er echter nog een grotere schep bovenop en gingen zó ontzettend hard!! Het tweede deel van de race pakte ik wederom de Française, daarna ging mijn gevecht verder met de motorbootjes die mij inmiddels gepasseerd waren en eindigde mijn race voor mij teleurstellend.. Toch mag ik mijn doel van hier starten niet vergeten: heel veel ervaring opdoen, en dát is denk ik wel gelukt!