Zilver voor Sophie op het EK!
vr 06 - zo 08 mei 2016Albert Koller
Afgelopen weekend vond in Brandenburg (Duitsland) het EK roeien plaats. Voor velen een mooie graadmeter hoe de vlag er bij hangt voordat er straks in Luzern geroeid moet worden voor Olympische tickets, voor anderen alvast een mooi moment om weer eens een pot te varen met veel concurrentie onderweg naar Rio.
Sophie roeide met de vrouwen een acht een erg steady voorwedstrijd. De Russen werden vanuit de start op achterstand gezet en als tijdsnelsten gingen ze door naar de A-finale. De finale was een enorm spannende. Rusland ging het hardst van start en lag na 1000 meter nog een seconde voor. Vervolgens ging de Nederlandse motor aan en passeerden ze de Russen op de 1500 meter. De Britse dames waren toen echter ook begonnen met hard roeien en hadden net iets meer snelheid waardoor Nederland nog net werd gepasseerd. Wel zilver dus en de bevestiging dat ze er goed voor staan voor het OKT eind mei. Benieuwd wat Sophie er zelf van vond? Lees haar verslag hier.
Voor Joris was het EK een mooi moment op een nieuwe mooie medaille. De al geplaatste lichte vier zonder kwam in de voorwedstrijd tekort tegen de Britten waardoor ze op zaterdag een herkansing moesten varen. Hier liet de lichte vier zien een mooie pot te kunnen racen door in de laatste 500 meter nog over Spanje heen te knallen. In de finale lieten ze opnieuw zien een harde laatste 500 in de benen te hebben: met de snelste 500 meter van het veld kwamen ze heel, heel dicht bij de derde plek van de Duitsers in de buurt, maar op 0,08 (!) seconden werden ze helaas toch 4e.
Marloes roeide in haar voorwedstrijd zoals ze het zelf omschreef ‘haar meest shitty race ever’ maar het feit dat dit wel genoeg was om rechtsstreeks geplaatst te zijn voor de a-finale betekende toch wel dat er iets goeds was gegaan. Het feit dat Litouwen een riem brak was enigszins geluk maar zoals een wijs man ooit zei: ‘zonder geluk vaart niemand wel.’ Op zaterdag konden de beentjes dus lekker omhoog (geen herkansing) maar op zondag konden Marloes en Lisa toch niet makkelijk genoeg door het verschrikkelijk moeilijke water komen. De rest van het veld kwam beter door de golven heen, waarbij het waarschijnlijk ook niet hielp dat Marloes en Lisa in baan 5 lagen... Een zesde plek was het eindresultaat.
De volgende internationale pot zal voor velen de belangrijkste van het jaar worden: Sophie en Marloes zullen van 27 tot 29 mei in Luzern tegen de andere nog te plaatsen achten en dubbel tweetjes gaan strijden om de laatste plekjes naar Rio! Ook voor de rest van de internationale roeitop zal deze pot samen met de World Cup in Poznan en eventueel de Henley Royal Regatta zo ongeveer de laatste krachtmeting worden op weg naar de Spelen in Rio.
Sophie roeide met de vrouwen een acht een erg steady voorwedstrijd. De Russen werden vanuit de start op achterstand gezet en als tijdsnelsten gingen ze door naar de A-finale. De finale was een enorm spannende. Rusland ging het hardst van start en lag na 1000 meter nog een seconde voor. Vervolgens ging de Nederlandse motor aan en passeerden ze de Russen op de 1500 meter. De Britse dames waren toen echter ook begonnen met hard roeien en hadden net iets meer snelheid waardoor Nederland nog net werd gepasseerd. Wel zilver dus en de bevestiging dat ze er goed voor staan voor het OKT eind mei. Benieuwd wat Sophie er zelf van vond? Lees haar verslag hier.
Voor Joris was het EK een mooi moment op een nieuwe mooie medaille. De al geplaatste lichte vier zonder kwam in de voorwedstrijd tekort tegen de Britten waardoor ze op zaterdag een herkansing moesten varen. Hier liet de lichte vier zien een mooie pot te kunnen racen door in de laatste 500 meter nog over Spanje heen te knallen. In de finale lieten ze opnieuw zien een harde laatste 500 in de benen te hebben: met de snelste 500 meter van het veld kwamen ze heel, heel dicht bij de derde plek van de Duitsers in de buurt, maar op 0,08 (!) seconden werden ze helaas toch 4e.
Marloes roeide in haar voorwedstrijd zoals ze het zelf omschreef ‘haar meest shitty race ever’ maar het feit dat dit wel genoeg was om rechtsstreeks geplaatst te zijn voor de a-finale betekende toch wel dat er iets goeds was gegaan. Het feit dat Litouwen een riem brak was enigszins geluk maar zoals een wijs man ooit zei: ‘zonder geluk vaart niemand wel.’ Op zaterdag konden de beentjes dus lekker omhoog (geen herkansing) maar op zondag konden Marloes en Lisa toch niet makkelijk genoeg door het verschrikkelijk moeilijke water komen. De rest van het veld kwam beter door de golven heen, waarbij het waarschijnlijk ook niet hielp dat Marloes en Lisa in baan 5 lagen... Een zesde plek was het eindresultaat.
De volgende internationale pot zal voor velen de belangrijkste van het jaar worden: Sophie en Marloes zullen van 27 tot 29 mei in Luzern tegen de andere nog te plaatsen achten en dubbel tweetjes gaan strijden om de laatste plekjes naar Rio! Ook voor de rest van de internationale roeitop zal deze pot samen met de World Cup in Poznan en eventueel de Henley Royal Regatta zo ongeveer de laatste krachtmeting worden op weg naar de Spelen in Rio.
