3
Paul Drewes
Horse with no name...
De woestijn is een desolate plek op aarde. Verstoken van water, geen voedsel, overvloed aan zonenergie. Overleven is moeilijk, zwaar en uitputtend. Leven in een hotelkamer ergens in Zuid-Spanje is precies andersom! Water komt uit de kraan, energie zit in een banaan, bus met Carboloader of in de Groninger koek. Hoeveel ik er van neem maakt niet uit. Moe is moe, leeg is leeg, vol is vol en overvol is kotsen of gewoon vaker naar het toilet. Meer is niet altijd beter, herstellen van een zware training kost tijd. Minuten, uren, dagen. Ik ben eigenlijk nooit hersteld, op die paar kleine momenten per jaar na dan. Een Wereldbeker, WK of in dit geval de Olympische Spelen.
Eerst trainen...! Ik moet ergens sterker van worden dus gaan er per dag ruim tien pillen met vitamines & mineralen naar binnen. Dat is nog niet alles, ook komt Pepto Pro om de hoek kijken. Een vernuftig rete duur middel van DSM, dat ik gelukkig gratis kan krijgen. Ook EAS levert aan mij nog een pakket spullen waarvan ik de totale inhoud maar niet ga beschrijven, maar dat het legale voeding betreft staat buiten kijf! Dat ik mij terecht weleens afvraag hoe al die Oostblokkers zo enorm gespierd en massief komen, blijkt uit de laatste berispingen dat Rusland heeft gekregen van het IOC en de FISA. Er gebeurden daar dingen waarvan de kamermeisjes eigenlijk niets van moesten weten... Maar ja wie leegt anders je prullenbak met bananenschillen. Je leeft op het randje, dus gebeuren er ook dingen ‘op het randje’. Ik houd niet zo van die randjes, doet zo zeer aan je schenen als je net aan de verkeerde kant zit, of er ineens vanaf roetsjt. Een boterham met lekkere Hollandse kaas, Jam of worst heeft geen randjes. Lekker eten en dan daar hard opgaan! Heeft ook gewerkt bij de vedetten van weleer. Jan Wienise tergde zijn tegenstanders gewoon door te veinzen dat hij slecht roeide, voorafgaand aan de Finale. “Nee ik heb niet goed getraind afgelopen winter”. “Het gaat gewoon niet”. Ondertussen is hij Nederlands enige Olympisch Kampioen in de zware skiff!
Ik vergeet bijna wat te vertellen over het roeien hier. Veel kilometers in de twee voor mij de afgelopen dagen. Samen met Roeland lekker gewerkt aan techniek en fysiek. Morgen staat er een UV (uithouding/vermogen) training op het programma. Rossen dus! We gaan om 7:30uur al het water op om de kanoërs en de andere armada roeiers te ontwijken, lekker genieten van een spiegel. ’s Middags voor de lunch nog een techniek training in de vier, nu Italian rigged! Kortom we roeien met een blok (bakboord plek 2-3). Vaart best lekker en is op topsnelheid de meest ideale verdeling van krachten in de boot, theoretisch dan. Ik zal wel zien wat Susannah uit de trukendoos haalt de komende weken. Gewoon hard trainen, afzien voor de Olympic’s. Nog maar iets van 160 dagen begreep ik. Nou ja dat zijn nog een heleboel trainingen. 160x2=.....ja precies 320..... to go!
De woestijn is een desolate plek op aarde. Verstoken van water, geen voedsel, overvloed aan zonenergie. Overleven is moeilijk, zwaar en uitputtend. Leven in een hotelkamer ergens in Zuid-Spanje is precies andersom! Water komt uit de kraan, energie zit in een banaan, bus met Carboloader of in de Groninger koek. Hoeveel ik er van neem maakt niet uit. Moe is moe, leeg is leeg, vol is vol en overvol is kotsen of gewoon vaker naar het toilet. Meer is niet altijd beter, herstellen van een zware training kost tijd. Minuten, uren, dagen. Ik ben eigenlijk nooit hersteld, op die paar kleine momenten per jaar na dan. Een Wereldbeker, WK of in dit geval de Olympische Spelen.
Eerst trainen...! Ik moet ergens sterker van worden dus gaan er per dag ruim tien pillen met vitamines & mineralen naar binnen. Dat is nog niet alles, ook komt Pepto Pro om de hoek kijken. Een vernuftig rete duur middel van DSM, dat ik gelukkig gratis kan krijgen. Ook EAS levert aan mij nog een pakket spullen waarvan ik de totale inhoud maar niet ga beschrijven, maar dat het legale voeding betreft staat buiten kijf! Dat ik mij terecht weleens afvraag hoe al die Oostblokkers zo enorm gespierd en massief komen, blijkt uit de laatste berispingen dat Rusland heeft gekregen van het IOC en de FISA. Er gebeurden daar dingen waarvan de kamermeisjes eigenlijk niets van moesten weten... Maar ja wie leegt anders je prullenbak met bananenschillen. Je leeft op het randje, dus gebeuren er ook dingen ‘op het randje’. Ik houd niet zo van die randjes, doet zo zeer aan je schenen als je net aan de verkeerde kant zit, of er ineens vanaf roetsjt. Een boterham met lekkere Hollandse kaas, Jam of worst heeft geen randjes. Lekker eten en dan daar hard opgaan! Heeft ook gewerkt bij de vedetten van weleer. Jan Wienise tergde zijn tegenstanders gewoon door te veinzen dat hij slecht roeide, voorafgaand aan de Finale. “Nee ik heb niet goed getraind afgelopen winter”. “Het gaat gewoon niet”. Ondertussen is hij Nederlands enige Olympisch Kampioen in de zware skiff!
Ik vergeet bijna wat te vertellen over het roeien hier. Veel kilometers in de twee voor mij de afgelopen dagen. Samen met Roeland lekker gewerkt aan techniek en fysiek. Morgen staat er een UV (uithouding/vermogen) training op het programma. Rossen dus! We gaan om 7:30uur al het water op om de kanoërs en de andere armada roeiers te ontwijken, lekker genieten van een spiegel. ’s Middags voor de lunch nog een techniek training in de vier, nu Italian rigged! Kortom we roeien met een blok (bakboord plek 2-3). Vaart best lekker en is op topsnelheid de meest ideale verdeling van krachten in de boot, theoretisch dan. Ik zal wel zien wat Susannah uit de trukendoos haalt de komende weken. Gewoon hard trainen, afzien voor de Olympic’s. Nog maar iets van 160 dagen begreep ik. Nou ja dat zijn nog een heleboel trainingen. 160x2=.....ja precies 320..... to go!
