Update vanuit Eton
Jan-Willem Gabriëls
Hallo allemaal,
Gisteren de halve finale gevaren en ons met een tweede plaats geplaatst voor de finale zaterdag. Hoewel het natuurlijk de bedoeling was om de halve te winnen, is dit denk ik grotendeels door onszelf net niet gelukt. En hoewel de ouders op de tribune bijna het leven lieten door de spanning moet ik zeggen dat ik dit vanuit de boot toch anders heb ervaren. Ik zal eerlijk zeggen dat ik hem na de streep toch heel even kneep, omdat ik wel heel veel tuutjes dicht na elkaar hoorde, maar toen ik de beelden zag op het grote scherm wist ik zeker dat wij door waren.
De omstandigheden waren moeilijk, met een keiharde wapper mee en een tweede kilometer met nare golven. Hoewel wij van alle boten in onze halve de hoogste baansnelheid hadden lagen wij zo nu en dan even bijna stil door een snoekje hier en daar. Ik denk echter dat we stoïcijns hebben doorgeroeid en zo de finaleplaats hebben veiliggesteld, in een nieuw PR, wat toch ook altijd wel lekker is. Opmerkelijk was het feit dat Amerika en Nieuw-Zeeland in exact dezelfde tijd over de streep kwamen en dat ook de finishfoto geen uitsluitsel kon geven. Wat volgde was iets dat ik nog nooit heb meegemaakt, namelijk een row-over! Amerika en Nieuw-Zeeland moesten om 17.15 uur opnieuw tegen elkaar varen, één tegen één.
Amerika won dit spektakel en daarmee waren alle ploegen voor de finale bekend. Amerika, Slovenië, Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk en Nederland. Deze ploegen gaan strijden om de wereldtitel aankomende zaterdag. De tijden van de halve lagen dichterbij dan ooit en ik denk daarom dat de finale spannender zal worden dan ooit en dat het publiek nu al de grote winnaar is.
Na het uit-ergometeren wordt er ’s avonds verder gewerkt aan het herstel. Even op de bank bij de masseur voor de beentjes en de rug en daarna nog langs bij de fysio om alles weer even op zijn plaats te zetten. Vanmorgen wederom langs de masseur voor een korte sessie voor de bovenbenen, die er gisteren bij in geschoten waren. Vandaag nog 1 keer varen, nog twee keer een 250 varen en dat is het. Dan moet het morgen gaan gebeuren!
Groeten Jan-Willem
Gisteren de halve finale gevaren en ons met een tweede plaats geplaatst voor de finale zaterdag. Hoewel het natuurlijk de bedoeling was om de halve te winnen, is dit denk ik grotendeels door onszelf net niet gelukt. En hoewel de ouders op de tribune bijna het leven lieten door de spanning moet ik zeggen dat ik dit vanuit de boot toch anders heb ervaren. Ik zal eerlijk zeggen dat ik hem na de streep toch heel even kneep, omdat ik wel heel veel tuutjes dicht na elkaar hoorde, maar toen ik de beelden zag op het grote scherm wist ik zeker dat wij door waren.
De omstandigheden waren moeilijk, met een keiharde wapper mee en een tweede kilometer met nare golven. Hoewel wij van alle boten in onze halve de hoogste baansnelheid hadden lagen wij zo nu en dan even bijna stil door een snoekje hier en daar. Ik denk echter dat we stoïcijns hebben doorgeroeid en zo de finaleplaats hebben veiliggesteld, in een nieuw PR, wat toch ook altijd wel lekker is. Opmerkelijk was het feit dat Amerika en Nieuw-Zeeland in exact dezelfde tijd over de streep kwamen en dat ook de finishfoto geen uitsluitsel kon geven. Wat volgde was iets dat ik nog nooit heb meegemaakt, namelijk een row-over! Amerika en Nieuw-Zeeland moesten om 17.15 uur opnieuw tegen elkaar varen, één tegen één.
Amerika won dit spektakel en daarmee waren alle ploegen voor de finale bekend. Amerika, Slovenië, Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk en Nederland. Deze ploegen gaan strijden om de wereldtitel aankomende zaterdag. De tijden van de halve lagen dichterbij dan ooit en ik denk daarom dat de finale spannender zal worden dan ooit en dat het publiek nu al de grote winnaar is.
Na het uit-ergometeren wordt er ’s avonds verder gewerkt aan het herstel. Even op de bank bij de masseur voor de beentjes en de rug en daarna nog langs bij de fysio om alles weer even op zijn plaats te zetten. Vanmorgen wederom langs de masseur voor een korte sessie voor de bovenbenen, die er gisteren bij in geschoten waren. Vandaag nog 1 keer varen, nog twee keer een 250 varen en dat is het. Dan moet het morgen gaan gebeuren!
Groeten Jan-Willem
