Zaterdag 20 april hebben we met de veteranen de kleuren van Gyas verdedigd in Engeland. We (= Han, Jan Jaap, Jan Willem, Bart en onze trouwe stuurman Rob) roeiden namelijk mee in de 'Head of the Dart'. Deze wedstrijd is een soort 'Gyas-Hunze race' tussen de twee roeiverenigingen in respectievelijk Dartmouth en Totnes. Plaats van handeling is de rivier de Dart, die ontspringt op het hooggelegen plateau van Dartmoor en na veel bochten en een heel mooie estuary uitmondt in het schilderachtige Dartmouth. Ooit, meer dan 10 jaar geleden, hadden we al eens eerder aan deze race meegedaan. Dat werd toen een groot succes. Hoog tijd om er weer eens te gaan kijken.

Paspoort
De wedstrijd gaat over een afstand van 9 mijl, zo'n 15 kilometer. De start is het ene jaar in Dartmouth (bij de monding), het andere jaar in Totnes ('upstream'). Het is een schilderachtig parcours met veel bochten, smalle en brede stukken, geweldige views en zo af en toe een ferry die voorbij komt zetten. Dit jaar was de start in Totnes en was Dart Totnes ARC de organiserende vereniging. Conform de planning waren we donderdagochtend heel vroeg uit Groningen vertrokken om op tijd de ferry Calais-Dover te halen. We zouden namelijk nog op donderdagavond met een botentrailer van Totnes onze geleende dubbelvier uit het nabijgelegen Plymouth gaan ophalen. Dat mocht helaas niet zo zijn want een héél oude veteraan bleek - op de hoogte van Antwerpen- z'n paspoort te zijn vergeten! Tsja.... Terug naar het Noorden dus, ferry omboeken en uren tijdverlies. Gelukkig stond er donderdagavond laat een prachtig vakantiehuis in Dartmouth op ons te wachten.

Pride of the Plym
Op vrijdagochtend mochten Han en Jan Willem uitslapen en boodschappen doen, Bart, Rob en JJ gingen op weg naar Totnes om de trailer op te halen. Na een heel vriendelijke ontvangst aldaar door 'club captain' Ed en het vaststellen dat de stekker van de trailer toch echt niet in het stopcontact van onze auto paste, gingen we maar zonder verlichting op pad naar Plymouth. Gokje, drie kwartier zonder politie tegen te komen moest kunnen. En dat lukte. In Plymouth alweer heel vriendelijk onthaald en onze Janousek dubbelvier opgeladen, de 'Pride of the Plym'. Terug naar Totnes om aldaar aan te riggeren. Alweer geen politie tegengekomen! Heerlijk in het zonnetje aangeriggerd en de boot in de stelling gelegd. Daarna terug naar Dartmouth om de beide uitslapers op te halen voor een oefen-outing op de Dart. Lekker geroeid, prachtige omgeving en Rob kon mooi alvast de rivier gaan verkennen. Al leverden de 20 geroeide kilometers wel wat stijfheid op de volgende dag...

Spektakel
Op zaterdag, de wedstrijddag, zijn we 's ochtends om 10 uur in Dartmouth op een toeristische ferry naar Totnes gestapt. Met al onze roeispullen bij ons. Na een prachtige tocht waarbij Rob nogmaals de
moeilijke stuur-stukken goed in zich kon opnemen, kwamen we om half twaalf aan in Totnes. Naar goed gebruik werd er op het botenhuis een lekkere lunch aangeboden bestaande uit allerhande zelfgebakken heerlijkheden. Inmiddels begon het al aardig vol te lopen op het terrein. Behalve 'gewone' roeiers deden er aan deze wedstrijd namelijk ook zo'n 85 paddle boarders (rechtopstaand peddelen op een sort surfboard), Coastal vieren (prachtige 4X+ boten voor gebruik op ruw water), Gigs (slanke zeesloepen) en zelfs een K4 (4-persoons kano) mee. Geroeid werd er door jeugd, senioren, veteranen, dames, heren en mixploegen. Spektakel dus.


Dart*
Gyas is trouwens niet de enige vereniging die originele bootnamen bedenkt. Een paar voorbeelden: Objet D'art, Dart Vader, D'artagnan, Dart Nouveau, Dart Knights (een paar 'Dart-variaties' van Dart Totnes ARC), Octopussy (een mooie nieuwe acht voor oude dames) en Swan Song (een hopelijk niet al te toepasselijke naam voor een veteranen-acht...).

Bekje
Na onze boot op Engelse wijze in het water te hebben gelegd - de Dart is een getijderivier en er zijn geen vlotten, je moet dus gewoon van een betonnen trap af het water inlopen om je boot ver genoeg uit de wal in het water te krijgen - werden de ongeveer 90 roeiende deelnemers naar de start gedirigeerd. Daarbij trokken we heel veel aandacht van vooral de jongere ploegen. Nou ja, 'we', vooral onze stuurman. En dan nog specifieker het 'bekje' dat Rob altijd gebruikt in plaats van de jullie zo vertrouwde coxbox. We kregen van alle kanten bewonderende en verwonderde commentaren te horen ("what kind of mouth protector is that?") en een paar dagen na de wedstrijd kreeg ik in een email van de wedstrijdleider te horen dat er veel foto's van Rob waren gemaakt die nu zijn te bewonderen op de diverse social media. Maar laten we wel wezen: zo'n bekje werkt prima en de batterijen zijn nooit leeg!

Tevreden
De wedstrijd zelf liep prima, net als de outing op vrijdag. Behoorlijke tegenwind, dus pittig zwaar. Maar zeker de eerste 12 kilometer best goed water. Twee keer ingehaald door een snelle 4X- en een dubbeltwee. En zelf behoorlijk ingelopen op een een paar voor ons gestarte veteranenachten en een handvol paddle boarders ingehaald (die waren anderhalf uur voor ons gestart, respect!). De laatste paar kilometer, dichter bij zee en op breder water, werd het steeds ruiger en kregen we steeds meer water over. Behoorlijk spectaculair, alhoewel met name Jan Willem daar anders over dacht... Alles natuurlijk scherp en foutloos gestuurd door Rob. Het resultaat? gewonnen natuurlijk! Nou ja, we bleken de enige deelnemer te zijn in onze klasse Masters F 4X+. Maar met een eindtijd van 57:28 zaten we behoorlijk voorin het veld en we hebben nog een heleboel achten en vieren achter ons gelaten. We zijn er in ieder geval heel tevreden mee.

Burgemeester
Bij de finish in Dartmouth moesten we de boten eruithalen op de ferry ramp bij het botenhuis van Dartmouth ARC. Dat is een langzaam in het water verdwijnende schuine betonnen helling, wel een stuk makkelijker dan bij een trap zoals in Totnes. We werden keurig opgewacht door mensen van Plymouth die ons begeleidden naar hun bowa die al klaar stond op een nabijgelegen grasveld. Prima geregeld allemaal. Daarna konden we zo de heuvel oplopen naar ons 'eigen' huis om onder de
douche te stappen. We sloten de wedstrijd af met een drankje en de prijsuitreiking in het botenhuis van Dartmouth ARC (since 1863!) alwaar traditiegetrouw de burgemeester klaar stond om onze Han te woord te staan.

Alweer paspoort
Zondagochtend voor dag en dauw weer op om op tijd de ferry te halen in Dover. En jawel hoor: ook nu bleek een (ditmaal iets minder oude) veteraan belangrijke spullen te hebben laten liggen. Nu was het een jas met daarin alle sleutels, geld, credit cards en camera. Na ampel overleg toch maar besloten om hard door te rijden naar Dover, want de tickets voor de ferry en alle paspoorten bleken gelukkig wel in de auto te liggen. Jas+inhoud zijn inmiddels veilig aangekomen in Nederland.

Bon
Alles gehad? Bijna. Nog maar nauwelijks over de Belgische grens of dezelfde 'veteraan-pechvogel' werd alweer door een motormuis van de weg geplukt. Snelheidscontrole en, jawel, iets te hard gereden. En paspoort en rijbewijs lagen nog in Engeland natuurlijk. Ook hier konden we met z'n allen weer hartelijk om lachen. Op één na misschien... Vijftig euro boete, een tientje de man, geen geld voor een lekkere pauze in het zonnetje en een hoop lol en leedvermaak. Eenmaal weer 'veilig' in Nederland was het inmiddels etenstijd en zijn we op een terrasje bij het station in Prinsenbeek neergestreken voor een afscheidsmaal. Rob met de trein terug naar Rotjeknor en wij het laatste rechte eind naar Stad.

Het was weer mooi!
Jan Jaap