M’n handen vallen uiteen van de blaren, m’n kuiten worden met de dag korter van het hardlopen, ik eet meer pasta dan de bedoeling kan zijn en ik voel me een oude man die zijn middagdutje wel nodig heeft. Met andere woorden: het kamp is begonnen! De afgelopen dagen waaide het hier erg hard, maar vandaag was het water een spiegel en scheen de zon. Met roeien als voornaamste bezigheid is dat goed nieuws! Dit jaar zijn we met acht lichte mannen aan het selecteren voor een lichte vier zonder die nog gekwalificeerd moet worden voor de Spelen. Met twee viertjes in wisselende opstellingen tegen elkaar varen en beuken dus. Het roeien gaat lekker, en ik merk dat ik met de dag fitter word van de vele kilometers en de uren slaap. Wordt vervolgd!