Gyas in Duisburg
za 15 - zo 16 mei 2010Paul Buijs
Vanuit Gyas waren zijn vier roeiers en een roeister uitgezonden naar de internationale wedstrijd in Duisburg. Nanne en Rogier in het zware mannen tweezonder veld, Joost en Jorrit in het lichte twee zonder veld onder 23 en Esmee met haar bondsselectie onder 23 in zowel de acht als de vier. Mede door de hulp van Aike (die ons naar Duisburg bracht) en het Talentenfonds (waardoor het weekend voor de roeiers betaalbaar bleef), werd het een groot succes.
Nanne en Rogier
Zodra de inschrijvingen van hun veld duidelijk waren, ging het wel wat kriebelen bij Rogier en Nanne. Een veld dat niet zou misstaan straks in Bled, tijdens de eerste wereldbekerwedstrijd. De goede tegenstand vormde een mogelijkheid om hun kwaliteiten internationaal te testen.
Al gelijk op vrijdag in de voorwedstrijd moesten de heren vol aan de bak: alleen de eerste twee zouden een finale plek halen. Het was zo’n race waarbij je van de start tot de streep vol aan moest. De zware tegenwind maakte het er niet makkelijker op. Bij de 1500 meter lagen Rogier en Nanne virtueel in de finale, vlak achter de Grieken die vorig jaar brons wonnen in de twee op de WK en vlak voor een sterke Duitse ploeg. Tijdens de laatste meters van de race ging het publiek er maar eens voor staan, 3 boten precies op één lijn. Toen de Grieken door kregen dat de Duitsers en Nanne en Rogier hard op ze inkwamen, gingen ze nog een extra stap op. Een laatste stap die Nanne en Rogier niet direct konden bijbenen, 16 honderdsten tekort voor de finale. Op zaterdag werd de B-finale overigens knap gewonnen. De voorwedstrijd die volgde werd de derde loodzware race op een rij. Dit keer werd deze wel met succes afgerond, al lieten de heren na een sterk begin wel toe dat de eindsprint weer echt spannend werd. Een grote biefstuk was wel nodig om krachten te winnen voor de finale op zondag. In deze race vlogen Rogier en Nanne uit de start. In de beste race van het weekend bleken twee andere Grieken (goud in de twee op alle drie de vorige WK’s onder 23) echt te goed op dit moment. Omdat ze in de baan lagen waarin de wind het hardst tegen stond, moesten ze genoegen nemen met plek drie, vlak achter een Hongaarse ploeg.
In Varese, waar de bond een trainingskamp heeft belegd, bleven de prestaties in Duisburg niet onopgemerkt. Op de gmail chat werd door een roeier uit de Holland acht toegezegd dat ze hun diensten wel zouden kunnen gebruiken daar. Nanne en Rogier kiezen de komende tijd echter voor goed trainen in Groningen. Tot het moment dat de bond niet elke week een nieuw plan voor de zware sectie heeft, en ingezien wordt dat het met Rogier en Nanne aan boord harder gaat zien de heren wel weer verder.
Joost en Jorrit
Na een goede Hollandia, drie weken geleden, mochten Joost en Jorrit (en coach Paul) afgelopen weekend op de internationale wedstrijd In Duisburg ervaring opdoen. Een mooie pot roeien tegen sterke internationale tegenstand. Het bestuderen van de loting leerde dat de tegenstand voornamelijk uit ploegen bestond die strijden om hun land op de WK onder 23 te mogen vertegenwoordigen.
Na een week lang op de start te hebben getraind, gingen Joost en Jorrit snel uit de start in hun voorwedstrijd van het lichte 2- veld onder 23. Tot 400 meter op de eerste plek, vlak voor de Italianen en ruim voor de Duitsers en Ieren. De baanhaal van de Italianen bleek te machtig en op 1000 meter bluften ook de Ieren hem er vlug langs. Met de vierde plek werd een plek in de B-finale behaald. In die wedstrijd verschoof het accent naar een tussensprint op de 1000 meter en een eindsprint. Vooral de eindsprint kwam er mooi uit, maar werd nét te laat ingezet. Een 4e plek op vier honderdsten van de nummer 3. Zondag in de voorwedstrijd kwamen Joost en Jorrit tot de 1000 meter goed mee om een plek in de finale, daarna bleek de top drie (Hongarije, Italië en Duitsland) toch een maatje te groot. De B-finale werd bij gebrek aan tegenstand helaas niet verroeid.
“Waarom in het buitenland roeien als je ook in Nederland mooie wedstrijden hebt?”, zul je jezelf misschien afvragen bij het lezen van dit verslagje. De belangrijkste reden is dat je veel kunt leren van de manier van racen van die sterke tegenstand. Knallen uit de start, een sterk middenstuk in harde baanhaal, een tussensprintje op bluf of een hard eindschot. In Nederland kun je vaak een moment uitkiezen waarop je de tegenstand verschalkt. Op een internationale wedstrijd, en met zulke tegenstand, gelden die regels niet. Er wordt hard geopend, gevolgd door een hard middenstuk en een keiharde eindsprint.
Joost en Jorrit gaan, met de lessen van Duisburg op zak, de komende weken keihard trainen om de rest van het seizoen een “internationale raceopbouw” te kunnen uitvoeren op een wedstrijden in Nederland. De motivatie om dit te doen is duidelijk, nog een seconde of 15 winnen om op een internationaal veld onder 23 mee te komen.
Esmée
Met haar sterke optreden op de Hollandia met Debbie en tijdens max testen in de winter heeft Esmee een plekje verdiend in de voorlopige selectie van de bondsploeg onder 23. Bijna alle talentenploegen van de bond waren in Duisburg aanwezig, zo ook de zeven dames waarme Esmee tegenwoordig roeit. Op zaterdag starten zij in twee viertjes, zondag samen in de acht. Door hard te gaan in de acht kon een plek naar de WK worden verdiend, een slechte tijd zou een selectie naar een vier betekenen.
Viertjes dus, twee viertjes, acht vrouwen, een mogelijke wk uitzending, als dat maar goed gaat.... Gelijkwaardige viertjes, of toch een A en B vier, wat zullen de coaches hebben bedacht? Gelijkwaardig, zeiden ze, maar was dat wel zo? NEE DUS. Esmee op slag werd tweede in het Dames SA vierzonder veld, vlak achter Duitsers en 23 seconden voor de rest van de Nederlandse ploeg (23 seconden? Ja 23 seconden!). De start was verre van vlekkeloos, maar dat racen erna met die drie moordwijven achter zich was Esmee wel echt goed bevallen. Op zondag was er een rechtstreekse finale voor de acht, waarin de dames 2e werden. Wij, de Gyas mannen die in Duisburg waren, hopen Esmee deze zomer hoog in de uitslagen van de WK onder 23 te zien is. Als slag het liefst, van de vierzonder welteverstaan.
Nanne en Rogier
Zodra de inschrijvingen van hun veld duidelijk waren, ging het wel wat kriebelen bij Rogier en Nanne. Een veld dat niet zou misstaan straks in Bled, tijdens de eerste wereldbekerwedstrijd. De goede tegenstand vormde een mogelijkheid om hun kwaliteiten internationaal te testen.
Al gelijk op vrijdag in de voorwedstrijd moesten de heren vol aan de bak: alleen de eerste twee zouden een finale plek halen. Het was zo’n race waarbij je van de start tot de streep vol aan moest. De zware tegenwind maakte het er niet makkelijker op. Bij de 1500 meter lagen Rogier en Nanne virtueel in de finale, vlak achter de Grieken die vorig jaar brons wonnen in de twee op de WK en vlak voor een sterke Duitse ploeg. Tijdens de laatste meters van de race ging het publiek er maar eens voor staan, 3 boten precies op één lijn. Toen de Grieken door kregen dat de Duitsers en Nanne en Rogier hard op ze inkwamen, gingen ze nog een extra stap op. Een laatste stap die Nanne en Rogier niet direct konden bijbenen, 16 honderdsten tekort voor de finale. Op zaterdag werd de B-finale overigens knap gewonnen. De voorwedstrijd die volgde werd de derde loodzware race op een rij. Dit keer werd deze wel met succes afgerond, al lieten de heren na een sterk begin wel toe dat de eindsprint weer echt spannend werd. Een grote biefstuk was wel nodig om krachten te winnen voor de finale op zondag. In deze race vlogen Rogier en Nanne uit de start. In de beste race van het weekend bleken twee andere Grieken (goud in de twee op alle drie de vorige WK’s onder 23) echt te goed op dit moment. Omdat ze in de baan lagen waarin de wind het hardst tegen stond, moesten ze genoegen nemen met plek drie, vlak achter een Hongaarse ploeg.
In Varese, waar de bond een trainingskamp heeft belegd, bleven de prestaties in Duisburg niet onopgemerkt. Op de gmail chat werd door een roeier uit de Holland acht toegezegd dat ze hun diensten wel zouden kunnen gebruiken daar. Nanne en Rogier kiezen de komende tijd echter voor goed trainen in Groningen. Tot het moment dat de bond niet elke week een nieuw plan voor de zware sectie heeft, en ingezien wordt dat het met Rogier en Nanne aan boord harder gaat zien de heren wel weer verder.
Joost en Jorrit
Na een goede Hollandia, drie weken geleden, mochten Joost en Jorrit (en coach Paul) afgelopen weekend op de internationale wedstrijd In Duisburg ervaring opdoen. Een mooie pot roeien tegen sterke internationale tegenstand. Het bestuderen van de loting leerde dat de tegenstand voornamelijk uit ploegen bestond die strijden om hun land op de WK onder 23 te mogen vertegenwoordigen.
Na een week lang op de start te hebben getraind, gingen Joost en Jorrit snel uit de start in hun voorwedstrijd van het lichte 2- veld onder 23. Tot 400 meter op de eerste plek, vlak voor de Italianen en ruim voor de Duitsers en Ieren. De baanhaal van de Italianen bleek te machtig en op 1000 meter bluften ook de Ieren hem er vlug langs. Met de vierde plek werd een plek in de B-finale behaald. In die wedstrijd verschoof het accent naar een tussensprint op de 1000 meter en een eindsprint. Vooral de eindsprint kwam er mooi uit, maar werd nét te laat ingezet. Een 4e plek op vier honderdsten van de nummer 3. Zondag in de voorwedstrijd kwamen Joost en Jorrit tot de 1000 meter goed mee om een plek in de finale, daarna bleek de top drie (Hongarije, Italië en Duitsland) toch een maatje te groot. De B-finale werd bij gebrek aan tegenstand helaas niet verroeid.
“Waarom in het buitenland roeien als je ook in Nederland mooie wedstrijden hebt?”, zul je jezelf misschien afvragen bij het lezen van dit verslagje. De belangrijkste reden is dat je veel kunt leren van de manier van racen van die sterke tegenstand. Knallen uit de start, een sterk middenstuk in harde baanhaal, een tussensprintje op bluf of een hard eindschot. In Nederland kun je vaak een moment uitkiezen waarop je de tegenstand verschalkt. Op een internationale wedstrijd, en met zulke tegenstand, gelden die regels niet. Er wordt hard geopend, gevolgd door een hard middenstuk en een keiharde eindsprint.
Joost en Jorrit gaan, met de lessen van Duisburg op zak, de komende weken keihard trainen om de rest van het seizoen een “internationale raceopbouw” te kunnen uitvoeren op een wedstrijden in Nederland. De motivatie om dit te doen is duidelijk, nog een seconde of 15 winnen om op een internationaal veld onder 23 mee te komen.
Esmée
Met haar sterke optreden op de Hollandia met Debbie en tijdens max testen in de winter heeft Esmee een plekje verdiend in de voorlopige selectie van de bondsploeg onder 23. Bijna alle talentenploegen van de bond waren in Duisburg aanwezig, zo ook de zeven dames waarme Esmee tegenwoordig roeit. Op zaterdag starten zij in twee viertjes, zondag samen in de acht. Door hard te gaan in de acht kon een plek naar de WK worden verdiend, een slechte tijd zou een selectie naar een vier betekenen.
Viertjes dus, twee viertjes, acht vrouwen, een mogelijke wk uitzending, als dat maar goed gaat.... Gelijkwaardige viertjes, of toch een A en B vier, wat zullen de coaches hebben bedacht? Gelijkwaardig, zeiden ze, maar was dat wel zo? NEE DUS. Esmee op slag werd tweede in het Dames SA vierzonder veld, vlak achter Duitsers en 23 seconden voor de rest van de Nederlandse ploeg (23 seconden? Ja 23 seconden!). De start was verre van vlekkeloos, maar dat racen erna met die drie moordwijven achter zich was Esmee wel echt goed bevallen. Op zondag was er een rechtstreekse finale voor de acht, waarin de dames 2e werden. Wij, de Gyas mannen die in Duisburg waren, hopen Esmee deze zomer hoog in de uitslagen van de WK onder 23 te zien is. Als slag het liefst, van de vierzonder welteverstaan.
Reacties
Extra gegevens
ma 17 mei 11:19
Meer verslagen
