Ja niet dus. Dit is echt de meest bizarre dag uit mijn roeileven.

Vanochtend in het baantje roeien gaat Olivier door zijn rug en het is meteen duidelijk dat hij echt niet kan roeien vandaag. BAM, je ziet je Olympische Spelen in rook opgaan.

Daarna komt er realisme. Dit is eigenlijk onmogelijk voor ons. Met invaller de finale halen, ik wist niet dat we dat konden.

Het mooie aan vandaag is hoe je dan als ploeg functioneert. Kleine meningsverschillen vallen weg. Ieder reageert op zijn eigen manier. De een zit verslagen op een bankje. Ik bemoei me met het ombouwen van de afstelling.

Daarna hebben we nog 4km met reinder geroeid en toen snel naar de bungalows voor de rust en koelte.

Terug op de baan keken we elkaar allemaal eens diep in de ogen en besloten dat we onze huid zo duur mogelijk gingen verkopen en dat niks onmogelijk is.

Dat is gebleken, in een superspannende race waar china op 0,06sec de finale mist worden we derde. Wij zijn allemaal compleet kapot, maar het gevoel is heerlijk.

Nu een paar dagen bijkomen en zondag knallen, waarom zou er nog niet meer mogelijk zijn. Met wie we dan roeien, Olivier of Reinder, dat zien we wel. Kennelijk kunnen we het met beiden