Willem van der Molen overleden
Montyn Stoffels
Vrijdag 2 november is op 65-jarige leeftijd ons erelid Willem van der Molen overleden.
Er is gelegenheid om afscheid te nemen van Willem op woensdag 7 november van 19.00 tot 20.00 uur in het uitvaartcentrum van Algemeen Belang aan de Esdoornlaan 187 te Groningen.
Willem was lid van onze A.G.S.R. Gyas sinds 1969. Hij is van grote betekenis geweest voor de wedstrijdsectie van Gyas. Hij roeide in 1970 in de zware acht met Aart Groenewold, Wiebe Hoogsteen, Hans Mulder, Frans Velds, Erik Spruyt, Bert van Wolde en Herman Wessels met als coaches Jan Willem Snippe en Evert van der Blij. Alhoewel deze acht de eerste zware wedstrijdacht was die een blik trok, lag Willems verdienste niet in het roeien, maar in zijn coaching en zijn bijdrage aan de opbouw van het wedstrijdkader op Gyas.
Het wedstrijdroeien stond in die fase nog in zijn kinderschoenen. Er heerste een ongedwongen cultuur in de “vrije jaren” op Gyas met een mindere trainingsernst - het plezier stond voorop. Vooral het gebrek aan ervaren coaches nekte betere resultaten. Tezamen met Bas van der Meer en erelid Maarten Schmitz zette Willem halverwege de jaren zeventig de coachcommissie op die meer structuur moest bieden aan het wedstrijdroeien. Dat kader vertaalde zich in successen; het leverde Gyas in 1982 de KNRB verenigingsbokaal voor best presterende vereniging.
Willem coachte veel roeiers die in de eregalerij op het Bootenhuysch te vinden zijn. Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig waren dit onder meer Han Bakker, Harry Wijnja, in de twee en later met Jan Jaap van Sluis, Hans Zumbrink in de vier met (met stuur Rob Falke). Ook in de 4- leidde dit tot grote nationale hoogten. Vervolgens verliet hij Gyas.
Mans van de Vendel en Willem-Jan Sibbes zochten hem medio jaren tachtig op met het verzoek hen te coachen. Met hen bereikte hij internationale successen; zij startten in de lichte 4-en later in de 2- op WK’s te Duisburg, Montreal en Hazewinkel. Met de Hunze roeisters Marjan Pentenga en Marijke Zeekant evenaarde hij die prestatie. Ook coachte hij tijdelijk de Olympiërs Anneke Venema en Jan-Willem Gabriëls. Als coach stond hij dan bij de tweede brug- dicht bij zijn huis in Groningen Zuid- op de roeiers te wachten. Met die coach ervaring werd hij later met Jan Klerks als bondscoach voor de junioren aangesteld.
Op Gyas keerde terug hij met organisatie en coachervaring als staftechnisch kader ondersteunings adviseur (STKa) voor de NORB bij de noordoostelijke roeiverenigingen. Willem was wederom belangrijk voor de wedstrijdstructuur van Gyas. Als supervisor, van ploegen en wedstrijdsecties, lid van de uitgebreide coachraad, en initiatiefnemer van coachopleiding voor de KNRB coachcursussen A en B en RTC functionaris was zijn inbreng zeer bepalend.
Bij het coachen lag evenwel zijn hart. In de almanak Knorren in Cognac van 1989 zei hij daarover: ”Ik beleef de grootste bevrediging in het contact met de roeiers. In het samen oplossingen vinden voor situaties waarin het niet zo gaat als je het zou willen. Het idee er samen aan te werken en dan te merken dat iets de kant opgaat die ook zou willen.”
Oud ploeggenoten, roeiers, medecoaches en bestuursleden kennen Willem, of “WF” zoals hij indertijd werd genoemd, als een sociaal man, een gezelligheidsdier, wars van autoriteit. Zo was een bezoek aan café Havenzicht aan de Noorderhaven na ACLO trainingen niet ongewoon. Ook zette hij zich in voor een Gyas sociëteit in de stad, toen er weinig gezelligheid te vinden was in de botenloods nabij het kommetje aan het Eemskanaal.
Willem leerde op onze vereniging zijn levenspartner, Angeniet Rubingh, kennen, met wie hij twee zoons kreeg. Roeiers herinneren zich fameuze ploegmaaltijden bij hen thuis in Onderdendam en Hoogezand. Ook zijn er herinneringen aan te gezellige avonden tijdens wedstrijdweekenden, die naar verluidt menige overwinning heeft gekost. Willem stond, aldus Jan Klerks, ook na kantooruren zijn mannetje. Diners met Gyas en Oud Gyas besturen waren groots in bourgondische stijl en doorspekt met zijn roei-anekdotes.
De laatste jaren was Willem niet meer op het Bootenhuysch van Gyas te vinden. Nadat het STK-schap was beëindigd en hij enkel nog de taak van coördinator werkplaatsoverleg vervulde voor het universitair sportcentrum heeft hij zich aan het verenigingsleven van Gyas en Oud Gyas teruggetrokken.
Met het overlijden van Willem verliest de vereniging een eminent erelid. Willem zal om zijn betrokkenheid, kennis, humor en onvergetelijke roei- anekdotes worden gemist. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en vrienden.
Er is gelegenheid om afscheid te nemen van Willem op woensdag 7 november van 19.00 tot 20.00 uur in het uitvaartcentrum van Algemeen Belang aan de Esdoornlaan 187 te Groningen.
Willem was lid van onze A.G.S.R. Gyas sinds 1969. Hij is van grote betekenis geweest voor de wedstrijdsectie van Gyas. Hij roeide in 1970 in de zware acht met Aart Groenewold, Wiebe Hoogsteen, Hans Mulder, Frans Velds, Erik Spruyt, Bert van Wolde en Herman Wessels met als coaches Jan Willem Snippe en Evert van der Blij. Alhoewel deze acht de eerste zware wedstrijdacht was die een blik trok, lag Willems verdienste niet in het roeien, maar in zijn coaching en zijn bijdrage aan de opbouw van het wedstrijdkader op Gyas.
Het wedstrijdroeien stond in die fase nog in zijn kinderschoenen. Er heerste een ongedwongen cultuur in de “vrije jaren” op Gyas met een mindere trainingsernst - het plezier stond voorop. Vooral het gebrek aan ervaren coaches nekte betere resultaten. Tezamen met Bas van der Meer en erelid Maarten Schmitz zette Willem halverwege de jaren zeventig de coachcommissie op die meer structuur moest bieden aan het wedstrijdroeien. Dat kader vertaalde zich in successen; het leverde Gyas in 1982 de KNRB verenigingsbokaal voor best presterende vereniging.
Willem coachte veel roeiers die in de eregalerij op het Bootenhuysch te vinden zijn. Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig waren dit onder meer Han Bakker, Harry Wijnja, in de twee en later met Jan Jaap van Sluis, Hans Zumbrink in de vier met (met stuur Rob Falke). Ook in de 4- leidde dit tot grote nationale hoogten. Vervolgens verliet hij Gyas.
Mans van de Vendel en Willem-Jan Sibbes zochten hem medio jaren tachtig op met het verzoek hen te coachen. Met hen bereikte hij internationale successen; zij startten in de lichte 4-en later in de 2- op WK’s te Duisburg, Montreal en Hazewinkel. Met de Hunze roeisters Marjan Pentenga en Marijke Zeekant evenaarde hij die prestatie. Ook coachte hij tijdelijk de Olympiërs Anneke Venema en Jan-Willem Gabriëls. Als coach stond hij dan bij de tweede brug- dicht bij zijn huis in Groningen Zuid- op de roeiers te wachten. Met die coach ervaring werd hij later met Jan Klerks als bondscoach voor de junioren aangesteld.
Op Gyas keerde terug hij met organisatie en coachervaring als staftechnisch kader ondersteunings adviseur (STKa) voor de NORB bij de noordoostelijke roeiverenigingen. Willem was wederom belangrijk voor de wedstrijdstructuur van Gyas. Als supervisor, van ploegen en wedstrijdsecties, lid van de uitgebreide coachraad, en initiatiefnemer van coachopleiding voor de KNRB coachcursussen A en B en RTC functionaris was zijn inbreng zeer bepalend.
Bij het coachen lag evenwel zijn hart. In de almanak Knorren in Cognac van 1989 zei hij daarover: ”Ik beleef de grootste bevrediging in het contact met de roeiers. In het samen oplossingen vinden voor situaties waarin het niet zo gaat als je het zou willen. Het idee er samen aan te werken en dan te merken dat iets de kant opgaat die ook zou willen.”
Oud ploeggenoten, roeiers, medecoaches en bestuursleden kennen Willem, of “WF” zoals hij indertijd werd genoemd, als een sociaal man, een gezelligheidsdier, wars van autoriteit. Zo was een bezoek aan café Havenzicht aan de Noorderhaven na ACLO trainingen niet ongewoon. Ook zette hij zich in voor een Gyas sociëteit in de stad, toen er weinig gezelligheid te vinden was in de botenloods nabij het kommetje aan het Eemskanaal.
Willem leerde op onze vereniging zijn levenspartner, Angeniet Rubingh, kennen, met wie hij twee zoons kreeg. Roeiers herinneren zich fameuze ploegmaaltijden bij hen thuis in Onderdendam en Hoogezand. Ook zijn er herinneringen aan te gezellige avonden tijdens wedstrijdweekenden, die naar verluidt menige overwinning heeft gekost. Willem stond, aldus Jan Klerks, ook na kantooruren zijn mannetje. Diners met Gyas en Oud Gyas besturen waren groots in bourgondische stijl en doorspekt met zijn roei-anekdotes.
De laatste jaren was Willem niet meer op het Bootenhuysch van Gyas te vinden. Nadat het STK-schap was beëindigd en hij enkel nog de taak van coördinator werkplaatsoverleg vervulde voor het universitair sportcentrum heeft hij zich aan het verenigingsleven van Gyas en Oud Gyas teruggetrokken.
Met het overlijden van Willem verliest de vereniging een eminent erelid. Willem zal om zijn betrokkenheid, kennis, humor en onvergetelijke roei- anekdotes worden gemist. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en vrienden.
